MILWAUKEE —
Tüm bu hazırlıklardan sonra, neredeyse bekliyordunuz Donald Trump Sahneye ulaşmak için suyun üzerinde yürümek.
Ancak Perşembe gecesi, Cumhuriyetçi başkan adayı, “TRUMP” diye bağıran altın harflerle dolu Vegas tarzı bir fonun önünde sadece öne çıktı ve kendini bir Beyaz Saray'ın sütunlu maketi.
Cumhuriyetçi Ulusal Kongresi sonra saçma sapan bir şekilde sona doğru çöktü, kopuk, 92 dakikalık bir konuşmanın zahmeti Ardından Trump'ın görevdeki sicili, golf oyunu, müzik zevki, dans hareketleri ve Trump'ın diğer pek çok zaferi hakkında tanıklıkların sunulduğu bir akşam düzenlendi.
Tüm bunlar yalnızca inandırıcılığı zorlamakla kalmadı, aynı zamanda izleyicinin de sabrını sınadı. uyanık kalma fiziksel kapasitesi.
Times köşe yazarları Mark Z. Barabak ve Anita Chabria, nefret edenlerin iğrenç bir cehennem çukuru olarak tasvir ettiği Kaliforniya'ya evlerine gitmek için uçuşlarına yetişmeden önce her şeyi içlerine sindirdiler. Kongrenin dördüncü ve son gecesi hakkında şu düşünceleri geride bıraktılar:
Barabak: Bu, kapsadığım 20. ulusal siyasi kongre. Çocukken başkalarını da izledim ve geriye dönüp tarihi görüntüleri izledim.
Bu duyduğum en tuhaf, en bencil ve en kötü kabul konuşmasıydı. Siz ne düşünüyorsunuz?
Çabria: Çok sıkıcıydı — ve boşa harcanmış bir fırsattı. Trump'ın çok iyi niyeti vardı ve kocaman gözlü tapanlarla dolu bir arenayla karşı karşıyaydı. Ancak karışıma bir tutam birlik katmasına rağmen, şikayetlerini ve egosunu kontrol edemedi.
Sonunda, onun bile sıkıldığını hissettim. Çok uzun süre doğaçlama yaptıktan sonra, açıklanamayan bir şekilde Devrim Savaşı'na derinlemesine bir dalışa dönüşen hazırladığı metne geri döndü.
Ama benim için önemli olan iki şey var.
Öncelikle, bu güçlü bir adam performansıydı. Trump, gerçek veya algılanan her sorunun kendi gücü dahilinde olduğunu tekrar tekrar söyledi (hiçbir ayrıntı verilmedi). Göç, enflasyon, hatta kanser. Tüm bunları sihirli bir şekilde ortadan kaldıracağına ve ABD'yi füze saldırılarından korumak için etrafına bir “demir kubbe” inşa edeceğine söz verdi.
Hatta cumhurbaşkanı olduğunda “bir telefon görüşmesiyle savaşları durdurabildiğini” bile övünerek söylemişti.
Bir noktada saçmalamaya başladı.
İkinci çıkarımım ekmek ve sirklerin —halkı gösterilerle oyalamak için kullanılan Roma deyimi— tam gaz devam ettiğiydi. Kid Rock, Dana White (Ultimate Fighting Championship'in başkanı) ve Hulk Hogan vardı.
Bu tuhaf kadro hakkında ne düşünüyorsunuz?
Barabak: Siyasi tarihin sayfalarında, siyaset ile eğlence arasındaki çizginin görünmezlik noktasına geldiğini gösteren Hogan'a mutlaka yer olacaktır. Hatırlatmaya gerek varsa söyleyelim.
Bu yeni bir şey değil. Hadi canım, Beyaz Saray'da bir reality şov yıldızımız oldu ve Kasım ayında dört sezon daha geri dönebilir.
Peki bu büyük cumhuriyetin tarihinde daha önce hiç kimse ulusal bir siyasi kongrede gömleğini çıkarıp, hâlâ kıpır kıpır kaslarının altına, başkanlık biletini destekleyen kırmızı bir atlet giymiş miydi?
Hayır.
“Kariyerim boyunca en büyük isimlerle ringe çıktım. [and] “Gezegenin en kötü adamları,” dedi 70 yaşındaki Hogan sahnedeki kötü adamlara karşı kullandığı hırıltılı sesle. “Donald Trump hepsinin en serti. Donald Trump'a her şeyi fırlattılar. Tüm soruşturmalar, aziller, mahkeme davaları ve o hala ayakta ve onların kıçlarını tekmeliyor.”
Ama yeter artık, Hogan —gerçek adı Terry Bollea— “gerçek Amerikalılar”ın önünde ilkel çağrısına heyecanla cevap verdi. Trump'ın hayatına yönelik girişimden sonra Hogan onları, “Çılgınca koşun, kardeşim! Trump çılgınlığı tekrar hüküm sürsün!” diye teşvik etti.
Eğer havalı olmak ve profesyonel güreş sizin işinizse, hepsi çok eğlenceliydi. Fiserv Forum testosteron doluydu.
Ancak Hogan, muhtemelen gerçek dışı Amerikalılara, “Donald Trump ve tüm Trump manyakları sana saldırdığında ne yapacaksın, kardeşim?” diye sorduğunda, bir tehdit havası vardı.
6 Ocak’ta neler yaşandığını gördük.
Trump, Hogan'a locasından öpücük gönderdi.
Ama bir adım geriye gidelim. Başlarken büyük soru, Trump'ın tonunun ne olacağına odaklanmıştı. Geçtiğimiz cumartesi günü gerçekleşen suikast girişiminden sonra planladığı konuşmayı yırtıp daha az kavgacı, daha uyumlu ve birleştirici bir mesaj iletmek için sözlerini yeniden yazdığını söyledi. Sizce iletti mi?
Çabria: Onun da iyi anları oluyordu ama bunlar azdı.
Suikast girişiminin sakin ve gerçekçi bir anlatımıyla başladı.
Sonra çirkinlik geldi.
Belgesiz göçün “her yıl yüz binlerce insanı öldürdüğünü” iddia etti – ancak tam olarak neyi kastettiği belirsizdi – ve göçmenlerin “ülkemizin dört bir yanındaki topluluklara sefalet, suç, yoksulluk, hastalık ve yıkım” yaydığını söyledi.
Ayrıca oraya bir “Çin virüsü” ve 2020'de kaybetmeye dair uğursuz bir bakış açısı da dahil olmak üzere birkaç seçim komplosu da ekledi: “Seçim sonucu – bir daha asla olmasına izin vermeyeceğiz.”
Bir noktadan sonra, bütün bu nefret, tekrarlar ve alakasız ifadeler yüzünden dinlemek zorlaştı.
Konuşmasının sonuna kadar gelebildin mi, Mark?
Barabak: Yaptım ama kolay olmadı.
Öz eksikliği şaşırtıcı değildi. Trump, politika söz konusu olduğunda her zaman hafife alan bir adam olmuştur.
Yani, kabul edelim: Eski başkan bir politikacıdan çok bir eğlendirici. Çekiciliğinin büyük bir kısmı bu. Ve onun siyasi mitinglerine eğlenmek için giden insanlar muhtemelen Perşembe gecesi yaptığı bilinç akışı, söylemsel konuşmalara alışkındır.
Ancak Trump'ın Beyaz Saray'dan ayrılmasının üzerinden 3,5 yıl geçmesine rağmen ilk kez uzun bir konuşma yapanların çoğu (muhtemelen çoğunluk) için durum aynı değil.
Teğet üstüne teğet ve doğaçlama üstüne doğaçlama yaptı — Hannibal Lecter, Venezuela'nın bir kongre alanı olması ve şarkıcı Kid Rock'ın konserlerine çektiği kalabalığın büyüklüğü gibi diğer tuhaf sapmalar hakkında — bu da sözlerinin en sadık hayranlarından bazılarının bile dikkat sürelerinin çok ötesine geçmesine neden oldu. Sonunda, merhametli bir şekilde, planlanan kapanışından yarım saatten fazla bir süre sonra bitirmeden önce salondan akıp gittikleri görülebiliyordu.
Uzun ve gevşek performans, en azından, boşa harcanmış bir siyasi fırsattı. Sonuna kadar dayananlar için acı vericiydi.
Çabria: Ama söylemediği şeylerin de önemli olduğunu düşünüyorum.
“Kürtaj” kelimesi bu hafta bir kez bile telaffuz edilmedi. Cumhuriyetçiler kelimenin tam anlamıyla en büyük siyasi yükümlülüklerinden birini aşmaya çalıştılar. Ohio'nun başkan yardımcısı adayı Senatörü JD Vance'in ulusal bir yasak görmek istediğini söylediğini hatırlamalıyız.
Trump “eyalet hakları” yanıtını benimsedi, ancak aynı zamanda Roe vs. Wade'i bozan muhafazakar Yüksek Mahkeme yargıçlarını da atadı. 1800'lerden kalma, hamileliği sonlandırmak için kullanılabilecek herhangi bir ürünün postalanmasını yasaklayan bir yasa olan Comstock Yasası'nı kullanarak yürütme eylemiyle kürtaj ilaçları üzerinde ulusal bir yasak kolayca yaratabilirdi.
Yani bu konudan bahsetmemek oy için korkakça bir oyundu. Bunu unutmamalıyız.
Başka dikkatini çeken bir şey var mı?
Barabak: Trump'ı insanlaştırma ve pürüzlerini giderme çabaları tüm hızıyla devam etti ve zaman zaman bunu izlemek utanç vericiydi.
Trump'a karşı gelmiş birçok kişi (iş ortakları, mülklerini yöneten kişiler, avukat ordusundan biri, Palm Beach'teki bir tatil köyünde golf oynayan profesyonel) sahneye çıkıp, hepsi de saçma sapan ama bir o kadar da başarısız olan çeşitli tanıklıklar sundular.
Trump döneminde Küçük İşletmeler İdaresi direktörlüğü yapan eski profesyonel güreş yöneticisi Linda McMahon, torunlarından birinin kucağına çıkıp saçlarını karıştırdığı bir toplantıdan bahsetti.
Ve Trump bundan TAMAMEN MEMNUNDU!
Trump'ın susturma parası/seçim müdahalesi davasında avukatı Alina Habba, mahkeme binasının dışında Trump'la cep telefonuyla konuştuğu bir anı anlatmadan önce, ağır suçtan mahkumiyetinin adaletsizliği hakkında uzun uzun konuştu. Habba'nın yakınındaki bir hayırsever bağırdığında, Trump sesi duydu ve hayranıyla konuşmak istedi. Ve konuştu!
Habba'nın sesindeki hayret, geveze eski başkanın Manhattan sokaklarında suyu şaraba dönüştürdüğünü gösteriyordu.
Trump'ın Florida, West Palm Beach'teki golf kulübünün baş antrenörü John Nieporte, Trump'ın vuruştan putting green'e kadar oyununu överek, ondan “harika bir patron ve müthiş bir golfçü” diye bahsetti.
Nieporte, sanki seçim orada sonuçlanmış gibi, “Donald Trump: 21 kulüp şampiyonluğu. Joe Biden, sıfır” dedi.
Sahneye bir grup kiralık arkadaş çıkarılıp kendilerine “Eğer söylemek istediğiniz güzel bir şey varsa, elinizden gelen en sıradan şeyi seçin” denmiş gibi, bir karton kutu kadar duygusaldı.
Üzgün.
Çabria: Sizin de dediğiniz gibi, bir Friars'ın kızartılmasını izlemek gibiydi – birbiri ardına gelen dalkavukluk dolu tanıklıklar. En sevdiğim sahnelerden bazılarının Melania Trump ve Usha Vance'e yapılan kesitler olduğunu itiraf etmeliyim; vücut dilleri açıklayıcıydı.
Bayan Trump'ın Kid Rock performansı sırasındaki yüzü saf bir dayanıklılık ifadesiydi. Ve Bayan Vance, onu bu ana getiren her yaşam seçimini sorguluyormuş gibi görünüyordu.
Kongrenin en sevdiğim kısmı, ikisi de güçlü ve akıllı olan bu iki kadındı.
Mark, etkinlikle ilgili politik çıkarımların neler?
Barabak: Ben buna büyük ölçüde başarı diyebilirim, ama Trump bunu böylesine sert bir şekilde sona erdirmeseydi çok daha başarılı olabilirdi.
Başkanlığını yüksek sesle anlatmak ve Biden ve Başkan Yardımcısı Kamala Harris'i kötülemek için dört gecesi vardı -bir kısmı da en iyi zamanlardı. Yeni aday arkadaşı ve mini-ben'i JD Vance'i tanıttı. MAGA birliklerini harekete geçirdi. En azından fiziksel olarak, hayatına yönelik girişimin bir bedeli olmadığını gösterdi.
(Trump'ın o büyük bandajı ne kadar süre takacağını göreceğiz.)
Bununla birlikte Trump'ın ne tür bir sıçrama yaşayacağı belirsiz.
Bu moral bozucu başkanlık yarışının temellerini değiştirecek veya kamuoyunu etkileyecek hiçbir şey yok gibi görünüyor.
Trump geçen cumartesi günü gerçekleşen saldırının etkileyici anlatımından sonra durup birkaç uzlaşma ve iyileşme sözcüğüyle uzaklaşsaydı, çok daha iyi durumda olurdu. Yine de büyük bir sıçrama yapabilirdi. Belki de seçmenlerin uzun soluklu tutarsızlıklara olan iştahını hafife alıyorum.
Ancak sonuç olarak, Trump'ın anketlerde istikrarlı liderliği ve Biden'ın zor durumu göz önüne alındığında, bu hafta Michigan Gölü kıyılarında yaşananların pek de bir önemi olmayabilir.
Ancak bu kesinlikle zaman kaybı değildi. Milwaukee'deki insanlar çok nazikti ve bol miktarda bira, sosis ve simit vardı. Bu hafta bize katılan siz okuyuculara teşekkürler.
Şimdi Golden State'e geri dönelim.
Tüm bu hazırlıklardan sonra, neredeyse bekliyordunuz Donald Trump Sahneye ulaşmak için suyun üzerinde yürümek.
Ancak Perşembe gecesi, Cumhuriyetçi başkan adayı, “TRUMP” diye bağıran altın harflerle dolu Vegas tarzı bir fonun önünde sadece öne çıktı ve kendini bir Beyaz Saray'ın sütunlu maketi.
Cumhuriyetçi Ulusal Kongresi sonra saçma sapan bir şekilde sona doğru çöktü, kopuk, 92 dakikalık bir konuşmanın zahmeti Ardından Trump'ın görevdeki sicili, golf oyunu, müzik zevki, dans hareketleri ve Trump'ın diğer pek çok zaferi hakkında tanıklıkların sunulduğu bir akşam düzenlendi.
Tüm bunlar yalnızca inandırıcılığı zorlamakla kalmadı, aynı zamanda izleyicinin de sabrını sınadı. uyanık kalma fiziksel kapasitesi.
Times köşe yazarları Mark Z. Barabak ve Anita Chabria, nefret edenlerin iğrenç bir cehennem çukuru olarak tasvir ettiği Kaliforniya'ya evlerine gitmek için uçuşlarına yetişmeden önce her şeyi içlerine sindirdiler. Kongrenin dördüncü ve son gecesi hakkında şu düşünceleri geride bıraktılar:
Barabak: Bu, kapsadığım 20. ulusal siyasi kongre. Çocukken başkalarını da izledim ve geriye dönüp tarihi görüntüleri izledim.
Bu duyduğum en tuhaf, en bencil ve en kötü kabul konuşmasıydı. Siz ne düşünüyorsunuz?
Çabria: Çok sıkıcıydı — ve boşa harcanmış bir fırsattı. Trump'ın çok iyi niyeti vardı ve kocaman gözlü tapanlarla dolu bir arenayla karşı karşıyaydı. Ancak karışıma bir tutam birlik katmasına rağmen, şikayetlerini ve egosunu kontrol edemedi.
Sonunda, onun bile sıkıldığını hissettim. Çok uzun süre doğaçlama yaptıktan sonra, açıklanamayan bir şekilde Devrim Savaşı'na derinlemesine bir dalışa dönüşen hazırladığı metne geri döndü.
Ama benim için önemli olan iki şey var.
Öncelikle, bu güçlü bir adam performansıydı. Trump, gerçek veya algılanan her sorunun kendi gücü dahilinde olduğunu tekrar tekrar söyledi (hiçbir ayrıntı verilmedi). Göç, enflasyon, hatta kanser. Tüm bunları sihirli bir şekilde ortadan kaldıracağına ve ABD'yi füze saldırılarından korumak için etrafına bir “demir kubbe” inşa edeceğine söz verdi.
Hatta cumhurbaşkanı olduğunda “bir telefon görüşmesiyle savaşları durdurabildiğini” bile övünerek söylemişti.
Bir noktada saçmalamaya başladı.
İkinci çıkarımım ekmek ve sirklerin —halkı gösterilerle oyalamak için kullanılan Roma deyimi— tam gaz devam ettiğiydi. Kid Rock, Dana White (Ultimate Fighting Championship'in başkanı) ve Hulk Hogan vardı.
Bu tuhaf kadro hakkında ne düşünüyorsunuz?
Barabak: Siyasi tarihin sayfalarında, siyaset ile eğlence arasındaki çizginin görünmezlik noktasına geldiğini gösteren Hogan'a mutlaka yer olacaktır. Hatırlatmaya gerek varsa söyleyelim.
Bu yeni bir şey değil. Hadi canım, Beyaz Saray'da bir reality şov yıldızımız oldu ve Kasım ayında dört sezon daha geri dönebilir.
Peki bu büyük cumhuriyetin tarihinde daha önce hiç kimse ulusal bir siyasi kongrede gömleğini çıkarıp, hâlâ kıpır kıpır kaslarının altına, başkanlık biletini destekleyen kırmızı bir atlet giymiş miydi?
Hayır.
“Kariyerim boyunca en büyük isimlerle ringe çıktım. [and] “Gezegenin en kötü adamları,” dedi 70 yaşındaki Hogan sahnedeki kötü adamlara karşı kullandığı hırıltılı sesle. “Donald Trump hepsinin en serti. Donald Trump'a her şeyi fırlattılar. Tüm soruşturmalar, aziller, mahkeme davaları ve o hala ayakta ve onların kıçlarını tekmeliyor.”
Ama yeter artık, Hogan —gerçek adı Terry Bollea— “gerçek Amerikalılar”ın önünde ilkel çağrısına heyecanla cevap verdi. Trump'ın hayatına yönelik girişimden sonra Hogan onları, “Çılgınca koşun, kardeşim! Trump çılgınlığı tekrar hüküm sürsün!” diye teşvik etti.
Eğer havalı olmak ve profesyonel güreş sizin işinizse, hepsi çok eğlenceliydi. Fiserv Forum testosteron doluydu.
Ancak Hogan, muhtemelen gerçek dışı Amerikalılara, “Donald Trump ve tüm Trump manyakları sana saldırdığında ne yapacaksın, kardeşim?” diye sorduğunda, bir tehdit havası vardı.
6 Ocak’ta neler yaşandığını gördük.
Trump, Hogan'a locasından öpücük gönderdi.
Ama bir adım geriye gidelim. Başlarken büyük soru, Trump'ın tonunun ne olacağına odaklanmıştı. Geçtiğimiz cumartesi günü gerçekleşen suikast girişiminden sonra planladığı konuşmayı yırtıp daha az kavgacı, daha uyumlu ve birleştirici bir mesaj iletmek için sözlerini yeniden yazdığını söyledi. Sizce iletti mi?
Çabria: Onun da iyi anları oluyordu ama bunlar azdı.
Suikast girişiminin sakin ve gerçekçi bir anlatımıyla başladı.
Sonra çirkinlik geldi.
Belgesiz göçün “her yıl yüz binlerce insanı öldürdüğünü” iddia etti – ancak tam olarak neyi kastettiği belirsizdi – ve göçmenlerin “ülkemizin dört bir yanındaki topluluklara sefalet, suç, yoksulluk, hastalık ve yıkım” yaydığını söyledi.
Ayrıca oraya bir “Çin virüsü” ve 2020'de kaybetmeye dair uğursuz bir bakış açısı da dahil olmak üzere birkaç seçim komplosu da ekledi: “Seçim sonucu – bir daha asla olmasına izin vermeyeceğiz.”
Bir noktadan sonra, bütün bu nefret, tekrarlar ve alakasız ifadeler yüzünden dinlemek zorlaştı.
Konuşmasının sonuna kadar gelebildin mi, Mark?
Barabak: Yaptım ama kolay olmadı.
Öz eksikliği şaşırtıcı değildi. Trump, politika söz konusu olduğunda her zaman hafife alan bir adam olmuştur.
Yani, kabul edelim: Eski başkan bir politikacıdan çok bir eğlendirici. Çekiciliğinin büyük bir kısmı bu. Ve onun siyasi mitinglerine eğlenmek için giden insanlar muhtemelen Perşembe gecesi yaptığı bilinç akışı, söylemsel konuşmalara alışkındır.
Ancak Trump'ın Beyaz Saray'dan ayrılmasının üzerinden 3,5 yıl geçmesine rağmen ilk kez uzun bir konuşma yapanların çoğu (muhtemelen çoğunluk) için durum aynı değil.
Teğet üstüne teğet ve doğaçlama üstüne doğaçlama yaptı — Hannibal Lecter, Venezuela'nın bir kongre alanı olması ve şarkıcı Kid Rock'ın konserlerine çektiği kalabalığın büyüklüğü gibi diğer tuhaf sapmalar hakkında — bu da sözlerinin en sadık hayranlarından bazılarının bile dikkat sürelerinin çok ötesine geçmesine neden oldu. Sonunda, merhametli bir şekilde, planlanan kapanışından yarım saatten fazla bir süre sonra bitirmeden önce salondan akıp gittikleri görülebiliyordu.
Uzun ve gevşek performans, en azından, boşa harcanmış bir siyasi fırsattı. Sonuna kadar dayananlar için acı vericiydi.
Çabria: Ama söylemediği şeylerin de önemli olduğunu düşünüyorum.
“Kürtaj” kelimesi bu hafta bir kez bile telaffuz edilmedi. Cumhuriyetçiler kelimenin tam anlamıyla en büyük siyasi yükümlülüklerinden birini aşmaya çalıştılar. Ohio'nun başkan yardımcısı adayı Senatörü JD Vance'in ulusal bir yasak görmek istediğini söylediğini hatırlamalıyız.
Trump “eyalet hakları” yanıtını benimsedi, ancak aynı zamanda Roe vs. Wade'i bozan muhafazakar Yüksek Mahkeme yargıçlarını da atadı. 1800'lerden kalma, hamileliği sonlandırmak için kullanılabilecek herhangi bir ürünün postalanmasını yasaklayan bir yasa olan Comstock Yasası'nı kullanarak yürütme eylemiyle kürtaj ilaçları üzerinde ulusal bir yasak kolayca yaratabilirdi.
Yani bu konudan bahsetmemek oy için korkakça bir oyundu. Bunu unutmamalıyız.
Başka dikkatini çeken bir şey var mı?
Barabak: Trump'ı insanlaştırma ve pürüzlerini giderme çabaları tüm hızıyla devam etti ve zaman zaman bunu izlemek utanç vericiydi.
Trump'a karşı gelmiş birçok kişi (iş ortakları, mülklerini yöneten kişiler, avukat ordusundan biri, Palm Beach'teki bir tatil köyünde golf oynayan profesyonel) sahneye çıkıp, hepsi de saçma sapan ama bir o kadar da başarısız olan çeşitli tanıklıklar sundular.
Trump döneminde Küçük İşletmeler İdaresi direktörlüğü yapan eski profesyonel güreş yöneticisi Linda McMahon, torunlarından birinin kucağına çıkıp saçlarını karıştırdığı bir toplantıdan bahsetti.
Ve Trump bundan TAMAMEN MEMNUNDU!
Trump'ın susturma parası/seçim müdahalesi davasında avukatı Alina Habba, mahkeme binasının dışında Trump'la cep telefonuyla konuştuğu bir anı anlatmadan önce, ağır suçtan mahkumiyetinin adaletsizliği hakkında uzun uzun konuştu. Habba'nın yakınındaki bir hayırsever bağırdığında, Trump sesi duydu ve hayranıyla konuşmak istedi. Ve konuştu!
Habba'nın sesindeki hayret, geveze eski başkanın Manhattan sokaklarında suyu şaraba dönüştürdüğünü gösteriyordu.
Trump'ın Florida, West Palm Beach'teki golf kulübünün baş antrenörü John Nieporte, Trump'ın vuruştan putting green'e kadar oyununu överek, ondan “harika bir patron ve müthiş bir golfçü” diye bahsetti.
Nieporte, sanki seçim orada sonuçlanmış gibi, “Donald Trump: 21 kulüp şampiyonluğu. Joe Biden, sıfır” dedi.
Sahneye bir grup kiralık arkadaş çıkarılıp kendilerine “Eğer söylemek istediğiniz güzel bir şey varsa, elinizden gelen en sıradan şeyi seçin” denmiş gibi, bir karton kutu kadar duygusaldı.
Üzgün.
Çabria: Sizin de dediğiniz gibi, bir Friars'ın kızartılmasını izlemek gibiydi – birbiri ardına gelen dalkavukluk dolu tanıklıklar. En sevdiğim sahnelerden bazılarının Melania Trump ve Usha Vance'e yapılan kesitler olduğunu itiraf etmeliyim; vücut dilleri açıklayıcıydı.
Bayan Trump'ın Kid Rock performansı sırasındaki yüzü saf bir dayanıklılık ifadesiydi. Ve Bayan Vance, onu bu ana getiren her yaşam seçimini sorguluyormuş gibi görünüyordu.
Kongrenin en sevdiğim kısmı, ikisi de güçlü ve akıllı olan bu iki kadındı.
Mark, etkinlikle ilgili politik çıkarımların neler?
Barabak: Ben buna büyük ölçüde başarı diyebilirim, ama Trump bunu böylesine sert bir şekilde sona erdirmeseydi çok daha başarılı olabilirdi.
Başkanlığını yüksek sesle anlatmak ve Biden ve Başkan Yardımcısı Kamala Harris'i kötülemek için dört gecesi vardı -bir kısmı da en iyi zamanlardı. Yeni aday arkadaşı ve mini-ben'i JD Vance'i tanıttı. MAGA birliklerini harekete geçirdi. En azından fiziksel olarak, hayatına yönelik girişimin bir bedeli olmadığını gösterdi.
(Trump'ın o büyük bandajı ne kadar süre takacağını göreceğiz.)
Bununla birlikte Trump'ın ne tür bir sıçrama yaşayacağı belirsiz.
Bu moral bozucu başkanlık yarışının temellerini değiştirecek veya kamuoyunu etkileyecek hiçbir şey yok gibi görünüyor.
Trump geçen cumartesi günü gerçekleşen saldırının etkileyici anlatımından sonra durup birkaç uzlaşma ve iyileşme sözcüğüyle uzaklaşsaydı, çok daha iyi durumda olurdu. Yine de büyük bir sıçrama yapabilirdi. Belki de seçmenlerin uzun soluklu tutarsızlıklara olan iştahını hafife alıyorum.
Ancak sonuç olarak, Trump'ın anketlerde istikrarlı liderliği ve Biden'ın zor durumu göz önüne alındığında, bu hafta Michigan Gölü kıyılarında yaşananların pek de bir önemi olmayabilir.
Ancak bu kesinlikle zaman kaybı değildi. Milwaukee'deki insanlar çok nazikti ve bol miktarda bira, sosis ve simit vardı. Bu hafta bize katılan siz okuyuculara teşekkürler.
Şimdi Golden State'e geri dönelim.