WASHINGTON — Başkan Biden'ın kendi belirlediği standarda ve 2020'de aday olurken ilan ettiği temel amaca göre, onun bir dönem başkanlığını başarısızlıktan başka bir şey olarak değerlendirmek mümkün değil.
Biden, 2019'da kampanyasına başlarken “Bu ulusun ruhu için bir savaş içindeyiz” demişti. “Donald Trump'a Beyaz Saray'da sekiz yıl verirsek, bu ulusun karakterini sonsuza kadar ve temelden değiştirecektir. Ve ben öylece durup bunun olmasını izleyemem.”
Artık Trump'ın, Biden'ın engellemek istediği şeyi tam olarak yapma şansı var: Beyaz Saray'da sekiz yılını tamamlamak ve önümüzdeki on yıllar boyunca Amerikan siyasetine damgasını vurmak. Ve Biden'ın durup izlemenin ötesinde yapabileceği çok az şey olacak.
Biden'ın, seçmenlerin bu göreve hazır olduğuna dair şüphelerine rağmen 81 yaşında ikinci dönem için aday olma konusundaki ısrarı ve Haziran ayındaki feci tartışma performansı, partisini üç hafta süren bir krize sürükledi. Temmuz ayında yarıştan çekildiğinde, potansiyel halefler arasında düzenli bir rekabet düzenlemek için artık çok geçti; başkan yardımcısı Kamala Harris'in kampanya yapmak için yalnızca 103 günü vardı.
Ancak Biden'ın dört yıllık görev süresinde, fiziksel çöküşü ve kaçmaya çalışırken yaptığı devasa hatadan çok daha fazlası vardı.
Eski Başkan Carter'ın ölümü, kapıdan çıkarken başarısız gibi görünen başkanların, on ya da dört yıl sonra genellikle daha cömert bir şekilde yeniden değerlendirildiğini hatırlatıyor.
Carter, durgun ekonomi, dış politika krizleri ve Ronald Reagan'a karşı ezici bir yenilgi nedeniyle başkanlık başarısızlığının popüler arketipi olarak tek bir dönemin ardından 1981'de görevinden ayrıldı.
Ancak zamanla tarihçiler Carter'ın görev süresi boyunca yeterince takdir edilmeyen başarılarına odaklanmaya başladılar: hükümette etik için yeni standartlar, dış politikada insan haklarına odaklanma ve ABD'nin fosil yakıtlara bağımlılığını azaltmaya yönelik ilk adımlar.
Bu ay görevden ayrılan başkanda da durum aynı olabilir.
Biden, görevdeki ilk iki yılında, Kongre'nin her iki kanadındaki Demokrat çoğunlukların da desteğiyle etkileyici bir ekonomik mevzuat rekoruna imza attı: ekonominin COVID-19 salgınından kurtulmasına yardımcı olmak için 1,9 trilyon dolarlık bir teşvik tasarısı, 1,2 trilyon dolarlık bir altyapı Tasarı, yüksek teknolojili üretimi teşvik etmek için 280 milyar dolarlık CHIPS yasası ve temiz enerjiyi teşvik etmek için 2,2 trilyon dolarlık Enflasyonu Azaltma Yasası.
Pandemi sonrası enflasyonun market ve benzin fiyatlarını inatla yüksek bırakmasına neden olan yükselişin ardından Biden'ın kongredeki anlaşma yapma konusundaki ustaca davranışları, seçmenlerin gözündeki duruşuna umduğu kadar yardımcı olmadı.
Ancak geçen ay veda konuşmasında üzüntüyle belirttiği gibi, Amerikalılar bu yasaların tüm faydalarını ancak kendisi görevden ayrıldıktan sonra fark edebilirler.
Başkan, “Pek çok Amerikalı için bunu görmenin zor olduğunu biliyorum ve anlıyorum” dedi. “Masaya üç karenin nasıl yerleştirileceğini bulmaya çalışıyorlar. Ama bunun yapılması gereken doğru şey olduğuna inanıyorum… [to] Amerika'yı gelecek için daha güçlü bir rotaya oturtun.”
Biden başkanlığıyla ilgili bir kitap üzerinde çalışmaya başlamış olan Princeton Üniversitesi'nden tarihçi Julian E. Zelizer, “Bir dönem içinde çok şey yaptı” dedi. “Bunlar gelecek yıllarda temettü toplayacak faturalar.
Zelizer, “Aynı zamanda siyaset de önemlidir” diye ekledi. “Siyasi açıdan başarılı olamayan tek dönemli başkanlar çoğu zaman yerini, ülkeyi çok farklı bir yöne taşıyacak bir halefe bırakıyor; bu da onların mirasının bir parçası. … Hem başarılar hem de başarısızlıklar aynı anda doğru olabilir.”
Biden'ın başkanlığının trajedisi, bir zamanlar alternatif bir yol önermesiydi; geçici başkan olarak yalnızca bir dönem hizmet etmeye karar verebilirdi.
Biden, 2020 kampanyası sırasında “Kendimi başka bir şey olarak değil, bir köprü olarak görüyorum” dedi. “Arkamda durduğunu gördüğünüz koca bir nesil lider var. Onlar bu ülkenin geleceğidir.”
Ancak yardımcıları, göreve geldikten sonra ikinci dönemi reddetmeyi hiçbir zaman ciddi olarak düşünmediğini söyledi.
Kendisini Trump'ı yenebileceğini kanıtlayan tek aday olarak görüyordu. Demokratlar 2022 kongre seçimlerinde nispeten iyi bir performans sergilediğinde, sonucu yaklaşımının işe yaradığının bir onayı olarak gördü.
12 gün sonra 80. doğum günü geldi ve inkarlarına rağmen yaşı ortaya çıkmaya başladı. 2023'ün ortalarına gelindiğinde seçmenlerin %77'si, Demokratların %69'u da dahil olmak üzere Biden'ın bir dönem daha görev yapamayacak kadar yaşlı olduğunu düşündüğünü söyledi.
Zelizer, “Onun aday olma kararı çok büyük sonuçları olan bir eylemdi” dedi. “Daha genç bir aday seçimin gidişatını değiştirebilirdi.”
Buradaki ironi şu ki Biden'ın mirası artık Trump'ın elinde.
Trump, Biden'ın uygulamaya koyduğu programların çoğunu veya tamamını ortadan kaldırmayı başarabilir ve Reagan'ın 1980'lerde yaptığı gibi siyasi manzarayı yeniden şekillendirebilirse, Biden'ın başarıları kısa ömürlü olacaktır.
Ancak Trump başarısız olursa, yönetimi kaotik çıkarsa, Demokratlar 2026'da Kongre'nin kontrolünü ele geçirirse ve yeni nesil bir Demokrat 2028'de Beyaz Saray'ı geri alırsa, Biden mirası ikinci bir hayata kavuşabilir.
Elbette bu senaryoların hiçbiri Biden'ın asla aradığı bir senaryo değil. Ama şimdi, bir zamanlar korktuğu gibi, sadece durup olanları izlemek zorunda kaldı.
Biden, 2019'da kampanyasına başlarken “Bu ulusun ruhu için bir savaş içindeyiz” demişti. “Donald Trump'a Beyaz Saray'da sekiz yıl verirsek, bu ulusun karakterini sonsuza kadar ve temelden değiştirecektir. Ve ben öylece durup bunun olmasını izleyemem.”
Artık Trump'ın, Biden'ın engellemek istediği şeyi tam olarak yapma şansı var: Beyaz Saray'da sekiz yılını tamamlamak ve önümüzdeki on yıllar boyunca Amerikan siyasetine damgasını vurmak. Ve Biden'ın durup izlemenin ötesinde yapabileceği çok az şey olacak.
Biden'ın, seçmenlerin bu göreve hazır olduğuna dair şüphelerine rağmen 81 yaşında ikinci dönem için aday olma konusundaki ısrarı ve Haziran ayındaki feci tartışma performansı, partisini üç hafta süren bir krize sürükledi. Temmuz ayında yarıştan çekildiğinde, potansiyel halefler arasında düzenli bir rekabet düzenlemek için artık çok geçti; başkan yardımcısı Kamala Harris'in kampanya yapmak için yalnızca 103 günü vardı.
Ancak Biden'ın dört yıllık görev süresinde, fiziksel çöküşü ve kaçmaya çalışırken yaptığı devasa hatadan çok daha fazlası vardı.
Eski Başkan Carter'ın ölümü, kapıdan çıkarken başarısız gibi görünen başkanların, on ya da dört yıl sonra genellikle daha cömert bir şekilde yeniden değerlendirildiğini hatırlatıyor.
Carter, durgun ekonomi, dış politika krizleri ve Ronald Reagan'a karşı ezici bir yenilgi nedeniyle başkanlık başarısızlığının popüler arketipi olarak tek bir dönemin ardından 1981'de görevinden ayrıldı.
Ancak zamanla tarihçiler Carter'ın görev süresi boyunca yeterince takdir edilmeyen başarılarına odaklanmaya başladılar: hükümette etik için yeni standartlar, dış politikada insan haklarına odaklanma ve ABD'nin fosil yakıtlara bağımlılığını azaltmaya yönelik ilk adımlar.
Bu ay görevden ayrılan başkanda da durum aynı olabilir.
Biden, görevdeki ilk iki yılında, Kongre'nin her iki kanadındaki Demokrat çoğunlukların da desteğiyle etkileyici bir ekonomik mevzuat rekoruna imza attı: ekonominin COVID-19 salgınından kurtulmasına yardımcı olmak için 1,9 trilyon dolarlık bir teşvik tasarısı, 1,2 trilyon dolarlık bir altyapı Tasarı, yüksek teknolojili üretimi teşvik etmek için 280 milyar dolarlık CHIPS yasası ve temiz enerjiyi teşvik etmek için 2,2 trilyon dolarlık Enflasyonu Azaltma Yasası.
Pandemi sonrası enflasyonun market ve benzin fiyatlarını inatla yüksek bırakmasına neden olan yükselişin ardından Biden'ın kongredeki anlaşma yapma konusundaki ustaca davranışları, seçmenlerin gözündeki duruşuna umduğu kadar yardımcı olmadı.
Ancak geçen ay veda konuşmasında üzüntüyle belirttiği gibi, Amerikalılar bu yasaların tüm faydalarını ancak kendisi görevden ayrıldıktan sonra fark edebilirler.
Başkan, “Pek çok Amerikalı için bunu görmenin zor olduğunu biliyorum ve anlıyorum” dedi. “Masaya üç karenin nasıl yerleştirileceğini bulmaya çalışıyorlar. Ama bunun yapılması gereken doğru şey olduğuna inanıyorum… [to] Amerika'yı gelecek için daha güçlü bir rotaya oturtun.”
Biden başkanlığıyla ilgili bir kitap üzerinde çalışmaya başlamış olan Princeton Üniversitesi'nden tarihçi Julian E. Zelizer, “Bir dönem içinde çok şey yaptı” dedi. “Bunlar gelecek yıllarda temettü toplayacak faturalar.
Zelizer, “Aynı zamanda siyaset de önemlidir” diye ekledi. “Siyasi açıdan başarılı olamayan tek dönemli başkanlar çoğu zaman yerini, ülkeyi çok farklı bir yöne taşıyacak bir halefe bırakıyor; bu da onların mirasının bir parçası. … Hem başarılar hem de başarısızlıklar aynı anda doğru olabilir.”
Biden'ın başkanlığının trajedisi, bir zamanlar alternatif bir yol önermesiydi; geçici başkan olarak yalnızca bir dönem hizmet etmeye karar verebilirdi.
Biden, 2020 kampanyası sırasında “Kendimi başka bir şey olarak değil, bir köprü olarak görüyorum” dedi. “Arkamda durduğunu gördüğünüz koca bir nesil lider var. Onlar bu ülkenin geleceğidir.”
Ancak yardımcıları, göreve geldikten sonra ikinci dönemi reddetmeyi hiçbir zaman ciddi olarak düşünmediğini söyledi.
Kendisini Trump'ı yenebileceğini kanıtlayan tek aday olarak görüyordu. Demokratlar 2022 kongre seçimlerinde nispeten iyi bir performans sergilediğinde, sonucu yaklaşımının işe yaradığının bir onayı olarak gördü.
12 gün sonra 80. doğum günü geldi ve inkarlarına rağmen yaşı ortaya çıkmaya başladı. 2023'ün ortalarına gelindiğinde seçmenlerin %77'si, Demokratların %69'u da dahil olmak üzere Biden'ın bir dönem daha görev yapamayacak kadar yaşlı olduğunu düşündüğünü söyledi.
Zelizer, “Onun aday olma kararı çok büyük sonuçları olan bir eylemdi” dedi. “Daha genç bir aday seçimin gidişatını değiştirebilirdi.”
Buradaki ironi şu ki Biden'ın mirası artık Trump'ın elinde.
Trump, Biden'ın uygulamaya koyduğu programların çoğunu veya tamamını ortadan kaldırmayı başarabilir ve Reagan'ın 1980'lerde yaptığı gibi siyasi manzarayı yeniden şekillendirebilirse, Biden'ın başarıları kısa ömürlü olacaktır.
Ancak Trump başarısız olursa, yönetimi kaotik çıkarsa, Demokratlar 2026'da Kongre'nin kontrolünü ele geçirirse ve yeni nesil bir Demokrat 2028'de Beyaz Saray'ı geri alırsa, Biden mirası ikinci bir hayata kavuşabilir.
Elbette bu senaryoların hiçbiri Biden'ın asla aradığı bir senaryo değil. Ama şimdi, bir zamanlar korktuğu gibi, sadece durup olanları izlemek zorunda kaldı.