Şubat ayında, Elon Musk ve Hükümet Verimliliği Bakanlığı, ülkenin kamu radyo ağını bildirdi. “Defund NPR,” diye yazdı X. “Kendi başına hayatta kalmalı.” Musk'un tweet'i, Trump yönetiminin yayıncının çalışma şeklini değiştirmeyi planladığına dair en son göstergeydi. Ocak ayında, Federal İletişim Komisyonu Başkanı Brendan Carr, sigortalamanın yasallığı – reklamcılığın kamu medyası eşdeğeri hakkında bir soruşturma duyurdu. Bu arada Savunma Bakanlığı NPR ve diğer haber kuruluşlarına Pentagon'daki ofislerinden vazgeçmelerini emretti. Breitbart News NPR'nin alanını işgal edecek.
55 yıllık tarihi boyunca, NPR'nin finansman korkusu, yeni bir Cumhuriyet yönetimi (Ronald Reagan, 1981), Kongrede sağa doğru bir değişim (Newt Gingrich, 1995) veya muhafazakârların (yorumcu Juan Williams, 2010) ateşlemesi tarafından verilen bir kararla müjdelendi.
Önceki tehditler ciddiydi, ancak şimdi ortaya çıkan şey kadar ciddi değildi.
Ağ savunmasızdır. 2024'te, eski NPR iş editörü Uri Berliner, “ırk ve kimliğin” “en önemli” olduğu sol kanat duruşunu benimsemekle suçlayan ücretsiz basın alt yeri sitesinde bir makale yayınladı. NPR geri itti, ancak “önyargı” iddiaları kapsamlı bir kapsam aldı. Eşzamanlı olarak, ağ kitlesini kaybediyor. Pandemi sırasında, “Morning Edition” ve “Her Şey Dikkate Alınan Her Şey” olarak ayarlanan yolcular olarak, Radyo-Free Walk için Salondan Ev Ofislerine Terk Edildi. Dinleyiciler düştü – 2020'de tahmini 60 milyondan 2024'te 42 milyona.
Savunmasını artırırken, NPR önceki kazançlarına ve kayıplarına bakmalıdır.
En kötü olay, hem NPR hem de PBS'yi denetleyen ajans olan kamu yayıncılığı için Corp.'un tüm bütçesini iptal etmek için Reagan tarafından atanan bir panelin tavsiyesinden ortaya çıktı. Her ne kadar Reagan'ın bütçesi Czar David Stockman, sonuçta daha az% 25 kesim yapmayı seçmesine rağmen, o zaman NPR başkanı Frank Mankiewicz, daha düşük miktarı bile potansiyel olarak yıkıcı olarak gördü.
1982'de Mankiewicz, NPR şovlarını ev bilgisayarlarına ve envanter ve fiyatlandırma bilgilerini iş müşterilerine iletirken, stok raporlarını, spor puanlarını ve haber başlıklarını el cihazlarına ışınlayacak bir dizi embriyonik çevrimiçi dağıtım sisteminden para kazanarak NPR'yi devlet finansmanından tamamen serbest bırakmaya çalıştı. Ancak teknoloji henüz tam olarak gelişmemişti. Bir yıl içinde Mankiewicz gitti ve NPR 9.1 milyon dolar borç oldu.
CPB NPR'yi kurtardı, ancak imtiyazları çıkarmadan önce değil. Ağ 1970'de kurulduğundan beri, ajanstan programlama için ödeme için hibeler almıştı. Şimdi, hibeler NPR istasyonlarına gidecek ve ağdan “sabah baskısı” ve “her şey” almaya devam etmelerini sağlayacak ya da bağımsız tedarikçilerden “Marketplace” gibi gösteriler.
NPR yöneticileri değişikliği andırdı, ancak istasyonlara federal para vermenin avantajı 1995 yılında evin yeni seçilen konuşmacısı Gingrich'in CPB'yi “sıfırlama” planlarını açıkladıktan sonra belirginleşti. Geçmişte bu teklifin NPR ve PBS için bir tehdit olarak görüldüğü yerde, bunun yerine sevgili yerel istasyonları tehlikeye atmak olarak görülüyordu. “NPR'ye saldırıyorsanız,” dedi bir ağ yöneticisi daha sonra, “kendi topluluğunuza saldırıyordunuz.” Evde CPB finansmanını ortadan kaldırmak için yapılan bir değişiklik ortaya çıktığında, ikie bir marjla kayboldu.
2010 yılına kadar NPR Williams'ı reddettiğinde, medya dünyası mevcut ortamı öngörecek şekilde kırmaya başlamıştı ve muhafazakar bir yorumcunun ateşlenmesi bir turnusol testi haline geldi. NPR'nin Williams'ın gitmesine izin verme gerekçesi, Fox News'de görünürken İslamofobik sözleri düşündüğü şeyi düzgün düştü. Fox, NPR'yi kuzgunlaştırdı ve Williams'a 2 milyon dolarlık bir sözleşme verdi. NPR, Williams'ı kovan yöneticiyi araştırdı ve istifa etti. Jon Stewart, daha nazik bir halka açık radyo yorumcusuna atıfta bulunarak “The Daily Show” da ağla alay etti: “NPR, David Sedaris kitaplarıyla dolu bir tote çantası bıçak dövüşüne getirdiniz.”
2011 yılında, Williams'ın ateşlenmesine ve daha sonraki bir tartışmaya yanıt veren Cumhuriyet kontrolündeki ev, şeriat yasasını tanıtmayı kabul eden bir NPR yöneticisini yakalayan bir sağcı video sokmasına yanıt verdi-ağı bozmak için 228 ila 192 oy verdi. Ancak Demokratik kontrollü Senato devam etmedi. Fonu canlı tutan tasarıyı imzalayan Başkan Obama, yine de o yılki Beyaz Saray Muhabirleri yemeğinde NPR'de bir Barb hedef aldı: “'Hiçbir şey düşünülmedi' gibi yeni programlamayı dört gözle bekliyordum. “
2025'te şekillendirme çabası, şaka yapmak daha zor tehlikeler var. İlk dönem boyunca Trump, CPB'nin bozulması gerektiğini belirtti. İkinci döneminde, kamu kurumları fikrine bir saldırı açıyor.
NPR'nin savunması muhtemelen bütçesinin sadece% 1'ini hükümetten aldığından, ulusal çantaya tehdit etmiyor. Ama o kadar basit değil. “Her Şey Dikkate Alınan” hakkındaki kendi raporlarına göre, istasyonlar gerçekten NPR'nin kendisinden daha fazla hükümet parası alırken, NPR programları için çok fazla harcıyorlar. Ana akım medyayı açıkça hor gören bir cumhurbaşkanı ve Cumhuriyet kontrolündeki tüm hükümet şubeleriyle CPB kurtarmaya gelmeyecek.
Yine de NPR'nin hayatta kalacağını ummak için nedenler var. Birincisi, Berliner'in eleştirisinden bağımsız olarak, NPR her zaman çığır açan gazetecilik uygulamaları ve mükemmel raporlama kaynağı olmuştur. Amerikan kültüründe sağlam bir taban kurdu.
1972'de NPR, Susan Stamberg'in “Her Şey Dikkate Alın” adını aldı ve onu ulusal bir haber şovunu öne çıkaran ilk kadın yaptı. 1973'te NPR, Watergate duruşmalarını kapsamak için Russell Senato Ofis Binasına muhabir Josh Darsa'yı atadı. Her gün odada başka hiçbir yayıncının bir muhabiri yoktu. 2003 yılında NPR, Irak Savaşı'nı başlatan hava saldırısı sırasında Bağdat'ta bir muhabiri (Anne Garrels) tutan tek Amerikan Yayın Ağı oldu. NPR'nin mevcut çabaları, Kudüs muhabiri Daniel Estrin tarafından Gazze'deki veya Berlin muhabiri Rob Schmitz'in NATO'ya yönelik tehditler hakkında çatışmalar hakkında sevk edilmiş olsun. Ari Shapiro, şimdi son zamanlarda “Her Şey Dikkate Alınan” nın kohostu Panama'dan kapsamlı bir parçaya katkıda bulundu Trump'ın belirttiği tepki hakkında Panama Kanalı'nın kontrolünü geri alma umutları.
Umudun bir başka nedeni, 1995'in – hatta 2011'in aksine – Amerikan medya manzarasının o kadar kötü durumda olması, NPR'nin her zamankinden daha fazla gerekli olmasıdır. Ülke genelinde basılı gazetecilik patladı. Ticari TV ve radyo haber operasyonları da azalmaktadır. Özellikle kırmızı eyaletlerde, NPR bazen yerel haberlerin tek kaynağıdır. Doğru, her yerdeki insanlar artık kablo kanallarından, rastgele web sitelerinden veya sosyal medyadan bilgi alıyor, ancak birçoğu hala NPR'nin sunduklarını istiyor.
Bill Siemering olarak “Her Şey Dikkate Alınan” nın yaratıcısı, kuruluşun 1970 misyon beyanına koydu:
“Gazetecilik modunda, Ulusal Kamu Radyosu ulusal ve uluslararası ithalat sorunlarını aktif olarak keşfedecek, araştıracak ve yorumlayacak. Programlar bireyin kendini, hükümetini, kurumlarını ve doğal ve sosyal çevresini daha iyi anlamasını sağlayacaktır. ”
Bu, yarım asırdan uzun bir süre önce olduğu kadar iyi bir fikir. Bununla birlikte, bugünün siyasi iklimi, Richard Nixon'un yerleşik başkanlığı sırasındakinden daha sert. Önümüzdeki kavgada, NPR'nin sadece David Sedaris kitaplarının bir çantasından daha fazlasına ihtiyacı olmayacak. Ulusal ve yerel düzeyde destek vermesi gerekecektir. Bir bıçak getirmesi gerekecek.
Steve Oney, Los Angeles merkezli bir gazeteci ve bu hafta yayınlanan “Air: NPR'nin Zafer ve Karşı” nın yazarı.
55 yıllık tarihi boyunca, NPR'nin finansman korkusu, yeni bir Cumhuriyet yönetimi (Ronald Reagan, 1981), Kongrede sağa doğru bir değişim (Newt Gingrich, 1995) veya muhafazakârların (yorumcu Juan Williams, 2010) ateşlemesi tarafından verilen bir kararla müjdelendi.
Önceki tehditler ciddiydi, ancak şimdi ortaya çıkan şey kadar ciddi değildi.
Ağ savunmasızdır. 2024'te, eski NPR iş editörü Uri Berliner, “ırk ve kimliğin” “en önemli” olduğu sol kanat duruşunu benimsemekle suçlayan ücretsiz basın alt yeri sitesinde bir makale yayınladı. NPR geri itti, ancak “önyargı” iddiaları kapsamlı bir kapsam aldı. Eşzamanlı olarak, ağ kitlesini kaybediyor. Pandemi sırasında, “Morning Edition” ve “Her Şey Dikkate Alınan Her Şey” olarak ayarlanan yolcular olarak, Radyo-Free Walk için Salondan Ev Ofislerine Terk Edildi. Dinleyiciler düştü – 2020'de tahmini 60 milyondan 2024'te 42 milyona.
Savunmasını artırırken, NPR önceki kazançlarına ve kayıplarına bakmalıdır.
En kötü olay, hem NPR hem de PBS'yi denetleyen ajans olan kamu yayıncılığı için Corp.'un tüm bütçesini iptal etmek için Reagan tarafından atanan bir panelin tavsiyesinden ortaya çıktı. Her ne kadar Reagan'ın bütçesi Czar David Stockman, sonuçta daha az% 25 kesim yapmayı seçmesine rağmen, o zaman NPR başkanı Frank Mankiewicz, daha düşük miktarı bile potansiyel olarak yıkıcı olarak gördü.
1982'de Mankiewicz, NPR şovlarını ev bilgisayarlarına ve envanter ve fiyatlandırma bilgilerini iş müşterilerine iletirken, stok raporlarını, spor puanlarını ve haber başlıklarını el cihazlarına ışınlayacak bir dizi embriyonik çevrimiçi dağıtım sisteminden para kazanarak NPR'yi devlet finansmanından tamamen serbest bırakmaya çalıştı. Ancak teknoloji henüz tam olarak gelişmemişti. Bir yıl içinde Mankiewicz gitti ve NPR 9.1 milyon dolar borç oldu.
CPB NPR'yi kurtardı, ancak imtiyazları çıkarmadan önce değil. Ağ 1970'de kurulduğundan beri, ajanstan programlama için ödeme için hibeler almıştı. Şimdi, hibeler NPR istasyonlarına gidecek ve ağdan “sabah baskısı” ve “her şey” almaya devam etmelerini sağlayacak ya da bağımsız tedarikçilerden “Marketplace” gibi gösteriler.
NPR yöneticileri değişikliği andırdı, ancak istasyonlara federal para vermenin avantajı 1995 yılında evin yeni seçilen konuşmacısı Gingrich'in CPB'yi “sıfırlama” planlarını açıkladıktan sonra belirginleşti. Geçmişte bu teklifin NPR ve PBS için bir tehdit olarak görüldüğü yerde, bunun yerine sevgili yerel istasyonları tehlikeye atmak olarak görülüyordu. “NPR'ye saldırıyorsanız,” dedi bir ağ yöneticisi daha sonra, “kendi topluluğunuza saldırıyordunuz.” Evde CPB finansmanını ortadan kaldırmak için yapılan bir değişiklik ortaya çıktığında, ikie bir marjla kayboldu.
2010 yılına kadar NPR Williams'ı reddettiğinde, medya dünyası mevcut ortamı öngörecek şekilde kırmaya başlamıştı ve muhafazakar bir yorumcunun ateşlenmesi bir turnusol testi haline geldi. NPR'nin Williams'ın gitmesine izin verme gerekçesi, Fox News'de görünürken İslamofobik sözleri düşündüğü şeyi düzgün düştü. Fox, NPR'yi kuzgunlaştırdı ve Williams'a 2 milyon dolarlık bir sözleşme verdi. NPR, Williams'ı kovan yöneticiyi araştırdı ve istifa etti. Jon Stewart, daha nazik bir halka açık radyo yorumcusuna atıfta bulunarak “The Daily Show” da ağla alay etti: “NPR, David Sedaris kitaplarıyla dolu bir tote çantası bıçak dövüşüne getirdiniz.”
2011 yılında, Williams'ın ateşlenmesine ve daha sonraki bir tartışmaya yanıt veren Cumhuriyet kontrolündeki ev, şeriat yasasını tanıtmayı kabul eden bir NPR yöneticisini yakalayan bir sağcı video sokmasına yanıt verdi-ağı bozmak için 228 ila 192 oy verdi. Ancak Demokratik kontrollü Senato devam etmedi. Fonu canlı tutan tasarıyı imzalayan Başkan Obama, yine de o yılki Beyaz Saray Muhabirleri yemeğinde NPR'de bir Barb hedef aldı: “'Hiçbir şey düşünülmedi' gibi yeni programlamayı dört gözle bekliyordum. “
2025'te şekillendirme çabası, şaka yapmak daha zor tehlikeler var. İlk dönem boyunca Trump, CPB'nin bozulması gerektiğini belirtti. İkinci döneminde, kamu kurumları fikrine bir saldırı açıyor.
NPR'nin savunması muhtemelen bütçesinin sadece% 1'ini hükümetten aldığından, ulusal çantaya tehdit etmiyor. Ama o kadar basit değil. “Her Şey Dikkate Alınan” hakkındaki kendi raporlarına göre, istasyonlar gerçekten NPR'nin kendisinden daha fazla hükümet parası alırken, NPR programları için çok fazla harcıyorlar. Ana akım medyayı açıkça hor gören bir cumhurbaşkanı ve Cumhuriyet kontrolündeki tüm hükümet şubeleriyle CPB kurtarmaya gelmeyecek.
Yine de NPR'nin hayatta kalacağını ummak için nedenler var. Birincisi, Berliner'in eleştirisinden bağımsız olarak, NPR her zaman çığır açan gazetecilik uygulamaları ve mükemmel raporlama kaynağı olmuştur. Amerikan kültüründe sağlam bir taban kurdu.
1972'de NPR, Susan Stamberg'in “Her Şey Dikkate Alın” adını aldı ve onu ulusal bir haber şovunu öne çıkaran ilk kadın yaptı. 1973'te NPR, Watergate duruşmalarını kapsamak için Russell Senato Ofis Binasına muhabir Josh Darsa'yı atadı. Her gün odada başka hiçbir yayıncının bir muhabiri yoktu. 2003 yılında NPR, Irak Savaşı'nı başlatan hava saldırısı sırasında Bağdat'ta bir muhabiri (Anne Garrels) tutan tek Amerikan Yayın Ağı oldu. NPR'nin mevcut çabaları, Kudüs muhabiri Daniel Estrin tarafından Gazze'deki veya Berlin muhabiri Rob Schmitz'in NATO'ya yönelik tehditler hakkında çatışmalar hakkında sevk edilmiş olsun. Ari Shapiro, şimdi son zamanlarda “Her Şey Dikkate Alınan” nın kohostu Panama'dan kapsamlı bir parçaya katkıda bulundu Trump'ın belirttiği tepki hakkında Panama Kanalı'nın kontrolünü geri alma umutları.
Umudun bir başka nedeni, 1995'in – hatta 2011'in aksine – Amerikan medya manzarasının o kadar kötü durumda olması, NPR'nin her zamankinden daha fazla gerekli olmasıdır. Ülke genelinde basılı gazetecilik patladı. Ticari TV ve radyo haber operasyonları da azalmaktadır. Özellikle kırmızı eyaletlerde, NPR bazen yerel haberlerin tek kaynağıdır. Doğru, her yerdeki insanlar artık kablo kanallarından, rastgele web sitelerinden veya sosyal medyadan bilgi alıyor, ancak birçoğu hala NPR'nin sunduklarını istiyor.
Bill Siemering olarak “Her Şey Dikkate Alınan” nın yaratıcısı, kuruluşun 1970 misyon beyanına koydu:
“Gazetecilik modunda, Ulusal Kamu Radyosu ulusal ve uluslararası ithalat sorunlarını aktif olarak keşfedecek, araştıracak ve yorumlayacak. Programlar bireyin kendini, hükümetini, kurumlarını ve doğal ve sosyal çevresini daha iyi anlamasını sağlayacaktır. ”
Bu, yarım asırdan uzun bir süre önce olduğu kadar iyi bir fikir. Bununla birlikte, bugünün siyasi iklimi, Richard Nixon'un yerleşik başkanlığı sırasındakinden daha sert. Önümüzdeki kavgada, NPR'nin sadece David Sedaris kitaplarının bir çantasından daha fazlasına ihtiyacı olmayacak. Ulusal ve yerel düzeyde destek vermesi gerekecektir. Bir bıçak getirmesi gerekecek.
Steve Oney, Los Angeles merkezli bir gazeteci ve bu hafta yayınlanan “Air: NPR'nin Zafer ve Karşı” nın yazarı.