Kaliforniya Anayasasını hapishanede gönülsüz köleliği yasaklayacak şekilde değiştirecek olan oylama tedbiri olan 6. Öneri başarısız oldu. Bu rahatsız edici. Seçmenler gerçekten zorla hapishanede çalıştırmanın kabul edilebilir olduğuna inanıyor mu?
Eyalet Anayasası (tıpkı federal anayasası gibi), “suçu cezalandırmak” dışında, köleliği ve zorla çalıştırmayı uzun süredir yasaklıyor. Belki seçmenler, cezaların bir parçası olarak mahkûmların çalıştırılması gerektiğini düşündüler; bu, bu yılki seçmenlerin daha geniş “suçla mücadele” eğilimine uygun olacaktır. Seçmenlerin gerekçeleri ne olursa olsun, hapsedilmiş bireyleri kendi istekleri dışında çalışmaya zorlamak ahlaka aykırıdır ve ne mahkûmlara ne de çoğunluğun geri döneceği dış dünyadaki kişilere hiçbir fayda sağlamaz. Uygulamanın kaldırılması gerekiyor.
Hapishanenin kendisi, bir odada tutulanlar için öngörülen cezadır. Mahkumlar, çok sayıda cezaevinde bulunan işlerin yanı sıra cezaevinden sonraki hayata hazırlanmaları gereken eğitim ve tedavi programlarını da seçebilmelidir. Uzun süredir ceza adaleti reformu aktivisti olan ve 7,5 yılını hapiste geçiren ve Öneri 6 kampanyasına danışmanlık yapan Jay Jordan, “Amaç davranışları değiştirmek olmalı” diyor.
Eski mahkûmlar, istemedikleri veya almak istedikleri derslere veya uyuşturucu ve alkol tedavi programlarına müdahale eden işlere atandıklarını anlattılar. Emeklerinin çoğu, asgari ücretin çok altında ücretlerle zar zor karşılanıyor. Ve çalışmayı reddetmenin çoğu zaman çeşitli ayrıcalıkların kaybı gibi disiplinle sonuçlandığını söylediler. Bazı eski mahkumlar, istedikleri işi veya tedaviyi almak için yıllarca beklediklerini söyledi.
İşler geri kalmıyor: Kaliforniya hapishanelerinde 90.000'den fazla insan var ve yalnızca 35.000 kadarı iş sahibi. Ve eğer 6. Öneri kabul edilmiş olsaydı, mahkûmlar hâlâ gönüllü olarak çalışabileceklerdi.
Bu sistemin değişmesi gerekiyor. Kaliforniya Ceza İnfaz ve Rehabilitasyon Departmanı halihazırda birkaç iyileştirme yaptı. Tam zamanlı işlerin yüzde 75'e varan kısmı yarı zamanlı işlere dönüştürülüyor, bu da mahkumlara eğitim ve tedavi için daha fazla zaman bırakacak. Hapishane sistemi aynı zamanda iş için ödediği cılız ücretleri de ikiye katladı; ancak işler bu artışa rağmen çok az para ödüyor. Çoğu mahkum saatte 16 ila 74 sent kazanıyor, ancak itfaiyecilere saatte 10 dolara kadar ödeme yapılabiliyor.
Ancak eyalet yasalarına göre tüm sağlıklı mahkumların çalışması gerekiyor ve hapishane yetkilileri bunu değiştiremez.
Ancak eyalet yasama organı bunu yapabilir ve yapmalıdır. Aslında bu yıl yasa yapıcılar çalışma zorunluluğunu ortadan kaldıracak yasayı kabul etti ve vali de imzaladı, ancak bu, 6. Teklifin seçmen tarafından onaylanmasına bağlıydı.
Yasama Meclisi, Anayasa değişikliğine dayanmayan zorunlu çalışmayı Ceza Kanunu'ndan kaldıracak bir yasa tasarısını geçirmeli. Anayasa hapishanede zorla çalıştırmaya izin verse de, bunu zorunlu kılan Ceza Kanunu'dur. Anayasa hükmünü yalnızca seçmenler değiştirebilir, ancak yasa koyucuların yasayı değiştirme yetki ve görevi vardır.
Kaliforniya Valisi Gavin Newsom ayrıca hapishane görevlilerini zorunlu çalıştırmayı sona erdirmeye yönlendiren bir idari emir olasılığını da araştırmalıdır.
Buna ek olarak Yasama Meclisi, özellikle de 6. Teklifin dilinin daha açık olabileceği ihtimali göz önüne alındığında, seçmenlere anayasal istisnayı ortadan kaldırmaları için bir fırsat daha vermelidir. Nevada seçmenleri, Kaliforniya'nın girişiminin aksine “kölelik” kelimesini kullanan benzer bir tedbiri kararlı bir şekilde kabul etti.
Kaliforniya Anayasası'nda zorla çalıştırma kadar ahlaki açıdan rahatsız edici hiçbir şeye yer olmamalıdır. Bu, hapishanelerde veya başka hiçbir yerde hoş görülmemesi gereken ulusal bir vahşetin kalıntısıdır.
Eyalet Anayasası (tıpkı federal anayasası gibi), “suçu cezalandırmak” dışında, köleliği ve zorla çalıştırmayı uzun süredir yasaklıyor. Belki seçmenler, cezaların bir parçası olarak mahkûmların çalıştırılması gerektiğini düşündüler; bu, bu yılki seçmenlerin daha geniş “suçla mücadele” eğilimine uygun olacaktır. Seçmenlerin gerekçeleri ne olursa olsun, hapsedilmiş bireyleri kendi istekleri dışında çalışmaya zorlamak ahlaka aykırıdır ve ne mahkûmlara ne de çoğunluğun geri döneceği dış dünyadaki kişilere hiçbir fayda sağlamaz. Uygulamanın kaldırılması gerekiyor.
Hapishanenin kendisi, bir odada tutulanlar için öngörülen cezadır. Mahkumlar, çok sayıda cezaevinde bulunan işlerin yanı sıra cezaevinden sonraki hayata hazırlanmaları gereken eğitim ve tedavi programlarını da seçebilmelidir. Uzun süredir ceza adaleti reformu aktivisti olan ve 7,5 yılını hapiste geçiren ve Öneri 6 kampanyasına danışmanlık yapan Jay Jordan, “Amaç davranışları değiştirmek olmalı” diyor.
Eski mahkûmlar, istemedikleri veya almak istedikleri derslere veya uyuşturucu ve alkol tedavi programlarına müdahale eden işlere atandıklarını anlattılar. Emeklerinin çoğu, asgari ücretin çok altında ücretlerle zar zor karşılanıyor. Ve çalışmayı reddetmenin çoğu zaman çeşitli ayrıcalıkların kaybı gibi disiplinle sonuçlandığını söylediler. Bazı eski mahkumlar, istedikleri işi veya tedaviyi almak için yıllarca beklediklerini söyledi.
İşler geri kalmıyor: Kaliforniya hapishanelerinde 90.000'den fazla insan var ve yalnızca 35.000 kadarı iş sahibi. Ve eğer 6. Öneri kabul edilmiş olsaydı, mahkûmlar hâlâ gönüllü olarak çalışabileceklerdi.
Bu sistemin değişmesi gerekiyor. Kaliforniya Ceza İnfaz ve Rehabilitasyon Departmanı halihazırda birkaç iyileştirme yaptı. Tam zamanlı işlerin yüzde 75'e varan kısmı yarı zamanlı işlere dönüştürülüyor, bu da mahkumlara eğitim ve tedavi için daha fazla zaman bırakacak. Hapishane sistemi aynı zamanda iş için ödediği cılız ücretleri de ikiye katladı; ancak işler bu artışa rağmen çok az para ödüyor. Çoğu mahkum saatte 16 ila 74 sent kazanıyor, ancak itfaiyecilere saatte 10 dolara kadar ödeme yapılabiliyor.
Ancak eyalet yasalarına göre tüm sağlıklı mahkumların çalışması gerekiyor ve hapishane yetkilileri bunu değiştiremez.
Ancak eyalet yasama organı bunu yapabilir ve yapmalıdır. Aslında bu yıl yasa yapıcılar çalışma zorunluluğunu ortadan kaldıracak yasayı kabul etti ve vali de imzaladı, ancak bu, 6. Teklifin seçmen tarafından onaylanmasına bağlıydı.
Yasama Meclisi, Anayasa değişikliğine dayanmayan zorunlu çalışmayı Ceza Kanunu'ndan kaldıracak bir yasa tasarısını geçirmeli. Anayasa hapishanede zorla çalıştırmaya izin verse de, bunu zorunlu kılan Ceza Kanunu'dur. Anayasa hükmünü yalnızca seçmenler değiştirebilir, ancak yasa koyucuların yasayı değiştirme yetki ve görevi vardır.
Kaliforniya Valisi Gavin Newsom ayrıca hapishane görevlilerini zorunlu çalıştırmayı sona erdirmeye yönlendiren bir idari emir olasılığını da araştırmalıdır.
Buna ek olarak Yasama Meclisi, özellikle de 6. Teklifin dilinin daha açık olabileceği ihtimali göz önüne alındığında, seçmenlere anayasal istisnayı ortadan kaldırmaları için bir fırsat daha vermelidir. Nevada seçmenleri, Kaliforniya'nın girişiminin aksine “kölelik” kelimesini kullanan benzer bir tedbiri kararlı bir şekilde kabul etti.
Kaliforniya Anayasası'nda zorla çalıştırma kadar ahlaki açıdan rahatsız edici hiçbir şeye yer olmamalıdır. Bu, hapishanelerde veya başka hiçbir yerde hoş görülmemesi gereken ulusal bir vahşetin kalıntısıdır.