İrlanda doğumlu büyük İngiliz devlet adamı ve modern muhafazakarlığın babası Edmund Burke'ün aslında kendisine atfedilen şeyi söylediğine dair hiçbir kayıt yok: “Kötülüğün zaferi için gerekli olan tek şey, iyi adamların hiçbir şey yapmamasıdır.” Ancak bu onun dünya görüşünü yeterince iyi yansıtıyor.
Aynı zamanda Cumhuriyetçi Parti içinde cesaret ve bilgeliğin yenilenmiş, muhtemelen kısa ömürlü bir zaferini de yansıtıyor.
Ukrayna'ya yardım konusunda oylamaya izin verdiği için Temsilciler Meclisi Başkanı Mike Johnson'ı görevden alma tehditleri arasında, Temsilci Tony Gonzales (R-Texas), partinin iyiler ile geri kalanlar arasındaki kendi ayrımını renkli terimlerle yakaladı CNN'de Pazar. “Kongrede yer almak benim için büyük bir onurdur” dedi, “ama bazı gerçek pisliklerle birlikte hizmet ediyorum.”
Gonzales, Temsilciler Matt Gaetz (R-Fla.) ve Bob Good'u (R-Va.) hedef alıyordu ama daha pek çok kişiyi de dahil edebilirdi.
Son birkaç yıldır kongredeki Cumhuriyetçiler geleneksel anlamda ideolojik olmayan gruplara bölündü. Neredeyse herhangi bir standart iç politika konusunu (kürtaj, silah hakları, vergiler, göçmenlik) seçerseniz, bölünmeye dair pek fazla kanıt göremezsiniz. Donald Trump'a (kamuoyunun) desteği bile bölünmeyi tasvir etmiyor.
Hayır, fark büyük ölçüde taktik, retorik ve psikolojiden kaynaklanıyor. Temsilciler Meclisi GOP grubunun ezici çoğunluğunu oluşturan bir grup, mümkün olanı başarmakla ilgileniyor. Diğeri daha çok imkansızı hedeflemekle ve sonra yetersiz kalmaktan şikayet etmekle ilgileniyor.
Elbette ikinci grubun üyeleri hedeflerinin imkansızlığını kabul etmiyorlar; bu komployu mahveder. Özellikle liderleri arasında yeterli irade varsa, kendi iradelerini Demokratların kontrolündeki Senato ve Beyaz Saray'a dayatabileceklerinde ısrar ediyorlar. Bunu televizyonda, sosyal medyada ve salondaki konuşmalarda dile getiriyorlar. Ve kaçınılmaz olarak başarısız olduklarında, Demokratlarla işbirliği yapan Cumhuriyetçiler tarafından “ihanete uğradıklarından” sızlanıyorlar ve bir yandan da prensip olarak kaybetmeye hazır cesur savaşçılar oldukları fikrinden para topluyorlar.
Onların şakalarının başarısı bir dizi faktöre bağlıydı. Birincisi, Cumhuriyetçilerin dar Temsilciler Meclisi çoğunluğunun marjinal kesime güç vermesi.
Geçtiğimiz yıl konuşmacı olmak için Kevin McCarthy, tek bir temsilcinin “sandalyeyi boşaltmasına”, yani konuşmacının görevden alınıp alınmayacağına ilişkin bir oylamayı tetiklemesine olanak tanıyan kurallarda bir değişiklik yapmayı kabul etti. Geçen yıl McCarthy'nin ulusal borçta temerrüde düşmekten kaçınması, hükümeti açık tutması ve diğer iddia edilen suçları işlemesinden sonra olan da buydu.
Gaetz ve diğer yedi Cumhuriyetçi, %2'den az Demokratların, karşı partinin bir sözcüsünü desteklemeyi reddetme yönündeki iki partili geleneği aynı şekilde sürdürmesiyle, ülkenin yüzde 95'inin isteklerine karşı McCarthy'yi devirmek için yeterliydi. Başka bir deyişle, akla gelebilecek en büyük günahın Demokratlarla çalışmak olduğunu düşünen Cumhuriyetçi ateşliler, liderlerini devirmek için Demokratlarla birlikte oy kullandı.
McCarthy'nin halefi Johnson Cumartesi günü Meclis'e dört yasa tasarısı sundu; üçü Ukrayna, İsrail ve Tayvan'a hayati askeri yardım sağlamak için, biri de Çinli bir şirketi TikTok'u satmaya veya ABD'deki faaliyetlerini durdurmaya zorlamak için. Tasarılar ezici bir çoğunlukla kabul edildi ve Ukrayna tasarısı dışında tamamı Cumhuriyetçilerin oylarının çoğunluğunu aldı.
Şimdi Temsilciler Marjorie Taylor Greene (R-Ga.), Paul Gosar (R-Ariz.) ve Thomas Massie (R-Ky), Johnson'ı “” görevinden almak istiyor.ihanet”- kurul, ülke veya Kongre'den değil, kararları kendisinin vermesi gerektiğini düşünen küçük kenar kesimden.
Muhtemelen çeşitli nedenlerden dolayı başarısız olacaklar. Birincisi, Johnson'a karşı çıkanlar da dahil olmak üzere çok az Cumhuriyetçi, Temsilciler Meclisi'nin en kötü şöhrete sahip kaçıklarının ve bağnazlarının liderliğini takip ederken görülmek istiyor. İkincisi, Trump, kendisi başkanlığa aday olurken Cumhuriyetçi parti grubunun utanç verici bir idam mangasına dönüşmesini istemiyor. (Trump'ın bundan endişe duyması dikkate değer. diğer Cumhuriyetçiler onu kötü gösterecek.) Üçüncüsü, Demokratlar, Johnson'ın cesurca doğru şeyi yapmasının ardından işini sürdürmesine yardım edeceklerinin sinyalini verdiler. Ve son olarak, Johnson'ın işini alabilecek hiç kimse istemiyor gibi görünüyor.
Tüm bunlarda parti için en önemli gelişme, kadın grubunun geri kalanının da gerçekleştirilmiş Hepsinin güvenli koltukları olan ve bombalarını Temsilciler Meclisi azınlığından atmaktan mutluluk duyacak olan kundakçılarla birlikte hareket etmek, siyasi açıdan intihar niteliğindeki yatıştırma anlamına geliyor.
Temsilci Derrick Van Orden (R-Wis.) “Çoğunluğun çoğunluğu – çoğunluğun büyük çoğunluğu – bu lise maskaralıklarından bıktı ve yoruldu” dedi. söz konusu geçen hafta. Ayrıca “bir zorbayı durdurmanın tek yolunun sert bir şekilde geri itmek olduğunu” da belirtti.
Yalnızca farkındalığın kalıcı olmasını ümit edebiliriz.
@JonahDispatch
Aynı zamanda Cumhuriyetçi Parti içinde cesaret ve bilgeliğin yenilenmiş, muhtemelen kısa ömürlü bir zaferini de yansıtıyor.
Ukrayna'ya yardım konusunda oylamaya izin verdiği için Temsilciler Meclisi Başkanı Mike Johnson'ı görevden alma tehditleri arasında, Temsilci Tony Gonzales (R-Texas), partinin iyiler ile geri kalanlar arasındaki kendi ayrımını renkli terimlerle yakaladı CNN'de Pazar. “Kongrede yer almak benim için büyük bir onurdur” dedi, “ama bazı gerçek pisliklerle birlikte hizmet ediyorum.”
Gonzales, Temsilciler Matt Gaetz (R-Fla.) ve Bob Good'u (R-Va.) hedef alıyordu ama daha pek çok kişiyi de dahil edebilirdi.
Son birkaç yıldır kongredeki Cumhuriyetçiler geleneksel anlamda ideolojik olmayan gruplara bölündü. Neredeyse herhangi bir standart iç politika konusunu (kürtaj, silah hakları, vergiler, göçmenlik) seçerseniz, bölünmeye dair pek fazla kanıt göremezsiniz. Donald Trump'a (kamuoyunun) desteği bile bölünmeyi tasvir etmiyor.
Hayır, fark büyük ölçüde taktik, retorik ve psikolojiden kaynaklanıyor. Temsilciler Meclisi GOP grubunun ezici çoğunluğunu oluşturan bir grup, mümkün olanı başarmakla ilgileniyor. Diğeri daha çok imkansızı hedeflemekle ve sonra yetersiz kalmaktan şikayet etmekle ilgileniyor.
Elbette ikinci grubun üyeleri hedeflerinin imkansızlığını kabul etmiyorlar; bu komployu mahveder. Özellikle liderleri arasında yeterli irade varsa, kendi iradelerini Demokratların kontrolündeki Senato ve Beyaz Saray'a dayatabileceklerinde ısrar ediyorlar. Bunu televizyonda, sosyal medyada ve salondaki konuşmalarda dile getiriyorlar. Ve kaçınılmaz olarak başarısız olduklarında, Demokratlarla işbirliği yapan Cumhuriyetçiler tarafından “ihanete uğradıklarından” sızlanıyorlar ve bir yandan da prensip olarak kaybetmeye hazır cesur savaşçılar oldukları fikrinden para topluyorlar.
Onların şakalarının başarısı bir dizi faktöre bağlıydı. Birincisi, Cumhuriyetçilerin dar Temsilciler Meclisi çoğunluğunun marjinal kesime güç vermesi.
Geçtiğimiz yıl konuşmacı olmak için Kevin McCarthy, tek bir temsilcinin “sandalyeyi boşaltmasına”, yani konuşmacının görevden alınıp alınmayacağına ilişkin bir oylamayı tetiklemesine olanak tanıyan kurallarda bir değişiklik yapmayı kabul etti. Geçen yıl McCarthy'nin ulusal borçta temerrüde düşmekten kaçınması, hükümeti açık tutması ve diğer iddia edilen suçları işlemesinden sonra olan da buydu.
Gaetz ve diğer yedi Cumhuriyetçi, %2'den az Demokratların, karşı partinin bir sözcüsünü desteklemeyi reddetme yönündeki iki partili geleneği aynı şekilde sürdürmesiyle, ülkenin yüzde 95'inin isteklerine karşı McCarthy'yi devirmek için yeterliydi. Başka bir deyişle, akla gelebilecek en büyük günahın Demokratlarla çalışmak olduğunu düşünen Cumhuriyetçi ateşliler, liderlerini devirmek için Demokratlarla birlikte oy kullandı.
McCarthy'nin halefi Johnson Cumartesi günü Meclis'e dört yasa tasarısı sundu; üçü Ukrayna, İsrail ve Tayvan'a hayati askeri yardım sağlamak için, biri de Çinli bir şirketi TikTok'u satmaya veya ABD'deki faaliyetlerini durdurmaya zorlamak için. Tasarılar ezici bir çoğunlukla kabul edildi ve Ukrayna tasarısı dışında tamamı Cumhuriyetçilerin oylarının çoğunluğunu aldı.
Şimdi Temsilciler Marjorie Taylor Greene (R-Ga.), Paul Gosar (R-Ariz.) ve Thomas Massie (R-Ky), Johnson'ı “” görevinden almak istiyor.ihanet”- kurul, ülke veya Kongre'den değil, kararları kendisinin vermesi gerektiğini düşünen küçük kenar kesimden.
Muhtemelen çeşitli nedenlerden dolayı başarısız olacaklar. Birincisi, Johnson'a karşı çıkanlar da dahil olmak üzere çok az Cumhuriyetçi, Temsilciler Meclisi'nin en kötü şöhrete sahip kaçıklarının ve bağnazlarının liderliğini takip ederken görülmek istiyor. İkincisi, Trump, kendisi başkanlığa aday olurken Cumhuriyetçi parti grubunun utanç verici bir idam mangasına dönüşmesini istemiyor. (Trump'ın bundan endişe duyması dikkate değer. diğer Cumhuriyetçiler onu kötü gösterecek.) Üçüncüsü, Demokratlar, Johnson'ın cesurca doğru şeyi yapmasının ardından işini sürdürmesine yardım edeceklerinin sinyalini verdiler. Ve son olarak, Johnson'ın işini alabilecek hiç kimse istemiyor gibi görünüyor.
Tüm bunlarda parti için en önemli gelişme, kadın grubunun geri kalanının da gerçekleştirilmiş Hepsinin güvenli koltukları olan ve bombalarını Temsilciler Meclisi azınlığından atmaktan mutluluk duyacak olan kundakçılarla birlikte hareket etmek, siyasi açıdan intihar niteliğindeki yatıştırma anlamına geliyor.
Temsilci Derrick Van Orden (R-Wis.) “Çoğunluğun çoğunluğu – çoğunluğun büyük çoğunluğu – bu lise maskaralıklarından bıktı ve yoruldu” dedi. söz konusu geçen hafta. Ayrıca “bir zorbayı durdurmanın tek yolunun sert bir şekilde geri itmek olduğunu” da belirtti.
Yalnızca farkındalığın kalıcı olmasını ümit edebiliriz.
@JonahDispatch