Birkaç cumartesi önce Los Angeles şehir merkezindeki 1. Cadde ABD Federal Adliyesi'nin merdivenlerinde toplanan 14 kişi tutkuluydu, ancak davaları biraz belirsiz görünüyordu.
Genç, yaşlı ve bu arada, yanlarında bir Fransız buldoguyla birlikte, “Beş Aile, Dört Okul Bölgesi”, “Ve Diğerleri Konuşsun” ve “İhmal Edilen Davacılar” yazan pankartlar taşıdılar. Yakınlarının fotoğraflarının yer aldığı pankartlar açarak “Eşitlik!” diye bağırdılar. umursamaz yayalara ve arabalara megafonla.
Üzerinde çarpı işareti bulunan bir emojinin yanındaki “HR 5754” işareti de hemen hemen her gözlemci için aynı derecede anlaşılmazdı.
Bir zamanlar beş aile (Estrada, Guzman, Mendez, Palomino ve Ramirez) Orange County'deki okullarda ırk ayrımcılığını ortadan kaldırma kararlılığında birleşmişti.
1946'da Orange County'deki dört okul bölgesine dava açtılar ve yalnızca yerel Latin kökenli öğrencilerin beyaz akranlarıyla aynı okullara gitmesine izin vermekle kalmayıp, aynı zamanda Kaliforniya genelinde okullarda ırk ayrımının kaldırılmasını teşvik eden ve Brown vs. Board'un habercisi olan geniş kapsamlı bir zafer elde ettiler. eğitimin.
Dava Spring Street'teki eski federal adliyede görüldü. Eylül ayında, Los Angeleslı bir Demokrat olan Temsilci Jimmy Gomez, 1. Cadde'deki yeni adliye binasına Felicitas ve Gonzalo Mendez'in adının verilmesini önerdi – dolayısıyla tasarı numarası HR 5754 oldu.
Gomez geçen ay Temsilciler Meclisi'nde yaptığı konuşmada, “Bu adliye binası, tarihin ve hukukun sadece hakimler tarafından şekillendirilmediğini hatırlatacak” dedi. “Onlar, adaletsiz yasalara meydan okuma ve ülkemizi daha iyi hale getirme cesaretine sahip insanlar tarafından şekillendiriliyor.”
HR 5754 kabul edildi ve şu anda Senato'nun önünde. Yasalaşırsa, Los Angeles federal adliyesi, bir Latin kökenlinin adını taşıyan ilk mahkeme olacak ve geçtiğimiz çeyrek yüzyılda toplu dava açan tarihi bir kurtarma projesindeki en son zafere imza atacak – Mendez ve diğerleri, Westminster Okul Bölgesi'ne karşı Orange County ve diğerleri – meşhur gölgelerin dışında.
Belgeseller, oyunlar, kitaplar, bilimsel makaleler, sergiler ve hatta bir posta pulu bile onu anmıştır. Eyaletin akademik müfredatına dahil edilmesini gerektiren bir Kaliforniya yasa tasarısı, Meclis ve Senato'da oybirliğiyle kabul edildi.
Gomez'in Mendezleri ve onların tarih içindeki yerini onurlandırma çabası, bu ülkenin bugünlerde daha fazla ihtiyaç duyduğu türden iyi hissettiren hikayelere benziyor. Peki buna kim karşı çıkabilir ki?
Diğer dört aile.
Adliye adının kendilerini veya en azından bir “ve diğerleri” ni içermesini istiyorlar.
“Sadece dört küçük harf – bu ne kadar zor?” Protestoda, ebeveynleri Lorenzo ve Josefina'nın şu anda Orange Birleşik Okul Bölgesi olan yere dava açtığı Mike Ramirez şunları söyledi.
Ne yazık ki çok zor. Federal adliyelere mahkeme davalarından sonra değil, yalnızca belediyelerin veya kişilerin adı verilebilir.
Büyükanne ve büyükbabası William ve Virginia Guzman'ın Santa Ana Birleşik Okul Bölgesi'ne dava açtığı 74 yaşındaki Beverly Guzman Gallegos, “Bu sizi kızdırıyor” diye ekledi. Elinde Barack Obama tarafından imzalanmış, önemli bir sivil haklar davasındaki rollerinden dolayı ailesine teşekkür eden çerçeveli bir mektup vardı.
Tammy Guzman, “Bu beş aile o zamanlar birlikte savaşıyordu” dedi. 50 yaşındaki West Covina sakini, William ve Virginia'nın torunu Amanda Guzman ile evli. “Fakat 75 yıl sonra yeniden katılım için mücadele ediyoruz, bu sefer bir aileye karşı. Anlamıyorum.”
Ramirez, “Gerçekten çok basit” diye yanıtladı. “İnsanlar sesli şarkılar alıyor ve gürültücü olanlar tüm dikkati çekiyor. Tarih bunu oradan alıyor.”
Paul Granado, Los Angeles şehir merkezindeki 1. Cadde federal adliye binasının merdivenlerinde, Kaliforniya'daki okul ayrımcılığının sona erdirilmesine yardımcı olan bir davaya katılan Gonzalo ve Felicitas Mendez'in adının değiştirilmesi önerisine karşı yapılan protesto sırasında mızıka çalıyor. Davaya katılan diğer dört aile ise tasarıya karşı çıkıyor.
(Christina Evi / Los Angeles Times)
Mendezeler ile diğer dört aile arasındaki husumet onlarca yıl öncesine dayanıyor. Dört aile, tarihçilerin ve medyanın neredeyse yalnızca Mendez'in katkısına odaklandığını ileri sürüyor ve davanın en iyi bilinen yönünden başlıyor: Yasal alıntı protokolünü izleyen bir kısaltma olan Mendez vs. Westminster.
Muhabirleri ve akademisyenleri “ve diğerleri” ifadesini eklemeye zorladılar. Ancak öfkelerinin çoğu Mendez'in kızı Sylvia'ya yöneliktir.
2011 Başkanlık Özgürlük Madalyası sahibi, açık tenli kuzenleri yakındaki beyazların okuluna giderken, kendisinin evinden uzakta sadece Meksika'da eğitim veren köhne bir okula gitmeye nasıl zorlandığını anlatmak için ülkeyi dolaştı. Diğer dört aile mi? İddiaya göre, kendisi bunu kabul ediyor ancak bunlar hakkında çok az detay veriyor.
Gonzalo, Felicitas ve Sylvia'nın adını taşıyan devlet okulları Santa Ana'dan Boyle Heights'a, Berkeley'e ve hatta Kuzey Carolina'ya kadar var. Diğer ailelerin aralarında yaptığı tek yurttaşlık anma törenleri, Santiago Canyon College'da Lorenzo Ramirez'in adını taşıyan bir kütüphane ve Santa Ana Belediye Meclisi'nin bu hafta başında oybirliğiyle onayladığı, William ve Virginia Guzman onuruna düzenlenen törensel bir sokak tabelası.
Hakkında uzun bir hikaye yazdığımdan beri 15 yıldır bu sığır eti konusunda ön sırada oturuyorum. Dört ailenin torunlarının, ev sahipleri onların söyleyeceklerinden korktukları için akrabalarının sivil haklara yaptığı katkıları anma etkinliklerine katılmadığını gördüm. Sunumlar sırasında, tarihi dipnotlara indirgenme konusundaki yorumları fazla kişiselleşince bazılarını kısa kesmek zorunda kaldım.
Protesto gününde onları bir kez daha düzeltmek zorunda kaldım; ilk önce ırk ayrımcılığına son verme davasının çok uzun zaman önce görüldüğü adliyede ortaya çıktılar, Gonzalo ve Felicitas Mendez'in adını alacak yeni adliyeye değil. O zamanlar OC'nin kendi federal adliyesi yoktu, bu nedenle aileler mahkeme duruşmaları için Los Angeles'a gitti.
Öfkeleri tarihin ekşimiş üzümleri olarak ortaya çıkabilir, ancak Mendez ve arkadaşlarının fiyaskosu önemli bir noktaya değiniyor. Amerikan tarihi, çok uzun zamandır, kitlelerin değil, nefret edenleri ve şüphecileri geri püskürten cesur bireylerin büyük şeyler başardığını öne süren Büyük Adam teorisine göre işlemiştir.
Chaffey College tarih profesörü Luis F. Fernández, “Bu benim için en sinir bozucu olan tarihi vakalardan biri” dedi. Mendeze ailesi dışındaki tüm ailelerin üyeleriyle sözlü tarih çalışmaları yürüttü ve Mike Ramirez ve Beverly Guzman Gallegos sınıflarında konuştu. “Meksikalı Amerikalı öğrencileri sistematik olarak yolun dışında tutan bir yapının nasıl yenileceği konusunda birliğin tarihi, gücünün ve örgütlenmesinin tarihi olmalı. Bu haliyle seçilmiş, seçilmiş bir tarihtir.
“Ben aramazdım bile [focusing on the Mendez contribution] bir tarih” profesyonel katma. “Bu noktada bu bir anlatı.”
Fernández, dört aileyi Gomez ve Kaliforniya Demokratı ABD Senatörü Alex Padilla gibi politikacılara ulaşarak stratejilerini keskinleştirmeye çağırdı. Ayrıca kendilerinden “ve diğerleri” diye bahsetmeyi bırakmaları gerektiğini düşünüyor.
“Kimse bunun ne anlama geldiğini bilmiyor” dedi. “Kulağa bir tekerleme gibi geliyor. Kendinizi ailelerden biri olarak tanıtın ve bu ismin tanınmasını sağlayın.
Gonzales ve Felicita Mendez'in bir fotoğrafı Santa Ana'daki Mendez Ortaokulunun kütüphanesinde asılı duruyor
(Gina Ferazzi / Los Angeles Times)
Sylvia Mendez, hem doğrudan hem de bir arkadaşı aracılığıyla çok sayıda yorum talebine yanıt vermedi.
Bir Gomez sözcüsü bana şöyle bir metin gönderdi: “Bu adliye binasına isim vermek, Amerikan sivil haklar tarihinin – pek çok kişi tarafından çok uzun süredir bilinmeyen – bu temel bölümünü ulusal vicdanımıza daha da kutsallaştırıyor.” Metin şöyle devam ediyordu: Kongre üyesi, “bu hikayeyi kamuoyuna her paylaştığında” Mendeze'lerin yanı sıra Estrada, Guzman, Ramirez ve Palomino ailelerini de “gururla isimlendiriyor”.
1. Cadde adliyesindeki protestosu kısa ama samimi olan dört aile için bu yeterli değil.
Murrieta'lı 44 yaşındaki Connie Pimentel-Reagins, Gomez'in tasarısını duymanın “aşağılayıcı hissettirdiğini” söyledi. O, aynı zamanda Westminster Okul Bölgesi'ne dava açan Mendez'in akrabaları Thomas ve Maria Luisa Estrada'nın torununun torunu.
Garden Grove Birleşik Okul Bölgesi'ne dava açan Frank ve Irene Palomino'nun 53 yaşındaki torunu Andrew Palomino, “Bu haksız ve yanlış” dedi.
Yakınlarda, Beverly'nin yeğeni 59 yaşındaki Tracie Guzman, adliye binasının yeniden adlandırılması önerisiyle ilgili Haberler haberini içeren cep telefonunu havaya kaldırdı. Sadece Mendez ailesinden bahsediliyor. Hem muhabir hem de Sylvia, Estrada'ların, Guzman'ların, Palomino'ların ve Ramireze'lerin katkılarını “diğer dört aile” ifadesine indirgediler.
Tracie tiksintiyle başını sallayarak, “Bu her zaman tek bir aileyle ilgilidir,” dedi. “Mendeze'lerin umrunda değil. Kendi başlarına iyi gidiyorlar. Bize ihtiyaçları yok.”
Genç, yaşlı ve bu arada, yanlarında bir Fransız buldoguyla birlikte, “Beş Aile, Dört Okul Bölgesi”, “Ve Diğerleri Konuşsun” ve “İhmal Edilen Davacılar” yazan pankartlar taşıdılar. Yakınlarının fotoğraflarının yer aldığı pankartlar açarak “Eşitlik!” diye bağırdılar. umursamaz yayalara ve arabalara megafonla.
Üzerinde çarpı işareti bulunan bir emojinin yanındaki “HR 5754” işareti de hemen hemen her gözlemci için aynı derecede anlaşılmazdı.
Bir zamanlar beş aile (Estrada, Guzman, Mendez, Palomino ve Ramirez) Orange County'deki okullarda ırk ayrımcılığını ortadan kaldırma kararlılığında birleşmişti.
1946'da Orange County'deki dört okul bölgesine dava açtılar ve yalnızca yerel Latin kökenli öğrencilerin beyaz akranlarıyla aynı okullara gitmesine izin vermekle kalmayıp, aynı zamanda Kaliforniya genelinde okullarda ırk ayrımının kaldırılmasını teşvik eden ve Brown vs. Board'un habercisi olan geniş kapsamlı bir zafer elde ettiler. eğitimin.
Dava Spring Street'teki eski federal adliyede görüldü. Eylül ayında, Los Angeleslı bir Demokrat olan Temsilci Jimmy Gomez, 1. Cadde'deki yeni adliye binasına Felicitas ve Gonzalo Mendez'in adının verilmesini önerdi – dolayısıyla tasarı numarası HR 5754 oldu.
Gomez geçen ay Temsilciler Meclisi'nde yaptığı konuşmada, “Bu adliye binası, tarihin ve hukukun sadece hakimler tarafından şekillendirilmediğini hatırlatacak” dedi. “Onlar, adaletsiz yasalara meydan okuma ve ülkemizi daha iyi hale getirme cesaretine sahip insanlar tarafından şekillendiriliyor.”
HR 5754 kabul edildi ve şu anda Senato'nun önünde. Yasalaşırsa, Los Angeles federal adliyesi, bir Latin kökenlinin adını taşıyan ilk mahkeme olacak ve geçtiğimiz çeyrek yüzyılda toplu dava açan tarihi bir kurtarma projesindeki en son zafere imza atacak – Mendez ve diğerleri, Westminster Okul Bölgesi'ne karşı Orange County ve diğerleri – meşhur gölgelerin dışında.
Belgeseller, oyunlar, kitaplar, bilimsel makaleler, sergiler ve hatta bir posta pulu bile onu anmıştır. Eyaletin akademik müfredatına dahil edilmesini gerektiren bir Kaliforniya yasa tasarısı, Meclis ve Senato'da oybirliğiyle kabul edildi.
Gomez'in Mendezleri ve onların tarih içindeki yerini onurlandırma çabası, bu ülkenin bugünlerde daha fazla ihtiyaç duyduğu türden iyi hissettiren hikayelere benziyor. Peki buna kim karşı çıkabilir ki?
Diğer dört aile.
Adliye adının kendilerini veya en azından bir “ve diğerleri” ni içermesini istiyorlar.
“Sadece dört küçük harf – bu ne kadar zor?” Protestoda, ebeveynleri Lorenzo ve Josefina'nın şu anda Orange Birleşik Okul Bölgesi olan yere dava açtığı Mike Ramirez şunları söyledi.
Ne yazık ki çok zor. Federal adliyelere mahkeme davalarından sonra değil, yalnızca belediyelerin veya kişilerin adı verilebilir.
Büyükanne ve büyükbabası William ve Virginia Guzman'ın Santa Ana Birleşik Okul Bölgesi'ne dava açtığı 74 yaşındaki Beverly Guzman Gallegos, “Bu sizi kızdırıyor” diye ekledi. Elinde Barack Obama tarafından imzalanmış, önemli bir sivil haklar davasındaki rollerinden dolayı ailesine teşekkür eden çerçeveli bir mektup vardı.
Tammy Guzman, “Bu beş aile o zamanlar birlikte savaşıyordu” dedi. 50 yaşındaki West Covina sakini, William ve Virginia'nın torunu Amanda Guzman ile evli. “Fakat 75 yıl sonra yeniden katılım için mücadele ediyoruz, bu sefer bir aileye karşı. Anlamıyorum.”
Ramirez, “Gerçekten çok basit” diye yanıtladı. “İnsanlar sesli şarkılar alıyor ve gürültücü olanlar tüm dikkati çekiyor. Tarih bunu oradan alıyor.”
Paul Granado, Los Angeles şehir merkezindeki 1. Cadde federal adliye binasının merdivenlerinde, Kaliforniya'daki okul ayrımcılığının sona erdirilmesine yardımcı olan bir davaya katılan Gonzalo ve Felicitas Mendez'in adının değiştirilmesi önerisine karşı yapılan protesto sırasında mızıka çalıyor. Davaya katılan diğer dört aile ise tasarıya karşı çıkıyor.
(Christina Evi / Los Angeles Times)
Mendezeler ile diğer dört aile arasındaki husumet onlarca yıl öncesine dayanıyor. Dört aile, tarihçilerin ve medyanın neredeyse yalnızca Mendez'in katkısına odaklandığını ileri sürüyor ve davanın en iyi bilinen yönünden başlıyor: Yasal alıntı protokolünü izleyen bir kısaltma olan Mendez vs. Westminster.
Muhabirleri ve akademisyenleri “ve diğerleri” ifadesini eklemeye zorladılar. Ancak öfkelerinin çoğu Mendez'in kızı Sylvia'ya yöneliktir.
2011 Başkanlık Özgürlük Madalyası sahibi, açık tenli kuzenleri yakındaki beyazların okuluna giderken, kendisinin evinden uzakta sadece Meksika'da eğitim veren köhne bir okula gitmeye nasıl zorlandığını anlatmak için ülkeyi dolaştı. Diğer dört aile mi? İddiaya göre, kendisi bunu kabul ediyor ancak bunlar hakkında çok az detay veriyor.
Gonzalo, Felicitas ve Sylvia'nın adını taşıyan devlet okulları Santa Ana'dan Boyle Heights'a, Berkeley'e ve hatta Kuzey Carolina'ya kadar var. Diğer ailelerin aralarında yaptığı tek yurttaşlık anma törenleri, Santiago Canyon College'da Lorenzo Ramirez'in adını taşıyan bir kütüphane ve Santa Ana Belediye Meclisi'nin bu hafta başında oybirliğiyle onayladığı, William ve Virginia Guzman onuruna düzenlenen törensel bir sokak tabelası.
Hakkında uzun bir hikaye yazdığımdan beri 15 yıldır bu sığır eti konusunda ön sırada oturuyorum. Dört ailenin torunlarının, ev sahipleri onların söyleyeceklerinden korktukları için akrabalarının sivil haklara yaptığı katkıları anma etkinliklerine katılmadığını gördüm. Sunumlar sırasında, tarihi dipnotlara indirgenme konusundaki yorumları fazla kişiselleşince bazılarını kısa kesmek zorunda kaldım.
Protesto gününde onları bir kez daha düzeltmek zorunda kaldım; ilk önce ırk ayrımcılığına son verme davasının çok uzun zaman önce görüldüğü adliyede ortaya çıktılar, Gonzalo ve Felicitas Mendez'in adını alacak yeni adliyeye değil. O zamanlar OC'nin kendi federal adliyesi yoktu, bu nedenle aileler mahkeme duruşmaları için Los Angeles'a gitti.
Öfkeleri tarihin ekşimiş üzümleri olarak ortaya çıkabilir, ancak Mendez ve arkadaşlarının fiyaskosu önemli bir noktaya değiniyor. Amerikan tarihi, çok uzun zamandır, kitlelerin değil, nefret edenleri ve şüphecileri geri püskürten cesur bireylerin büyük şeyler başardığını öne süren Büyük Adam teorisine göre işlemiştir.
Chaffey College tarih profesörü Luis F. Fernández, “Bu benim için en sinir bozucu olan tarihi vakalardan biri” dedi. Mendeze ailesi dışındaki tüm ailelerin üyeleriyle sözlü tarih çalışmaları yürüttü ve Mike Ramirez ve Beverly Guzman Gallegos sınıflarında konuştu. “Meksikalı Amerikalı öğrencileri sistematik olarak yolun dışında tutan bir yapının nasıl yenileceği konusunda birliğin tarihi, gücünün ve örgütlenmesinin tarihi olmalı. Bu haliyle seçilmiş, seçilmiş bir tarihtir.
“Ben aramazdım bile [focusing on the Mendez contribution] bir tarih” profesyonel katma. “Bu noktada bu bir anlatı.”
Fernández, dört aileyi Gomez ve Kaliforniya Demokratı ABD Senatörü Alex Padilla gibi politikacılara ulaşarak stratejilerini keskinleştirmeye çağırdı. Ayrıca kendilerinden “ve diğerleri” diye bahsetmeyi bırakmaları gerektiğini düşünüyor.
“Kimse bunun ne anlama geldiğini bilmiyor” dedi. “Kulağa bir tekerleme gibi geliyor. Kendinizi ailelerden biri olarak tanıtın ve bu ismin tanınmasını sağlayın.
Gonzales ve Felicita Mendez'in bir fotoğrafı Santa Ana'daki Mendez Ortaokulunun kütüphanesinde asılı duruyor
(Gina Ferazzi / Los Angeles Times)
Sylvia Mendez, hem doğrudan hem de bir arkadaşı aracılığıyla çok sayıda yorum talebine yanıt vermedi.
Bir Gomez sözcüsü bana şöyle bir metin gönderdi: “Bu adliye binasına isim vermek, Amerikan sivil haklar tarihinin – pek çok kişi tarafından çok uzun süredir bilinmeyen – bu temel bölümünü ulusal vicdanımıza daha da kutsallaştırıyor.” Metin şöyle devam ediyordu: Kongre üyesi, “bu hikayeyi kamuoyuna her paylaştığında” Mendeze'lerin yanı sıra Estrada, Guzman, Ramirez ve Palomino ailelerini de “gururla isimlendiriyor”.
1. Cadde adliyesindeki protestosu kısa ama samimi olan dört aile için bu yeterli değil.
Murrieta'lı 44 yaşındaki Connie Pimentel-Reagins, Gomez'in tasarısını duymanın “aşağılayıcı hissettirdiğini” söyledi. O, aynı zamanda Westminster Okul Bölgesi'ne dava açan Mendez'in akrabaları Thomas ve Maria Luisa Estrada'nın torununun torunu.
Garden Grove Birleşik Okul Bölgesi'ne dava açan Frank ve Irene Palomino'nun 53 yaşındaki torunu Andrew Palomino, “Bu haksız ve yanlış” dedi.
Yakınlarda, Beverly'nin yeğeni 59 yaşındaki Tracie Guzman, adliye binasının yeniden adlandırılması önerisiyle ilgili Haberler haberini içeren cep telefonunu havaya kaldırdı. Sadece Mendez ailesinden bahsediliyor. Hem muhabir hem de Sylvia, Estrada'ların, Guzman'ların, Palomino'ların ve Ramireze'lerin katkılarını “diğer dört aile” ifadesine indirgediler.
Tracie tiksintiyle başını sallayarak, “Bu her zaman tek bir aileyle ilgilidir,” dedi. “Mendeze'lerin umrunda değil. Kendi başlarına iyi gidiyorlar. Bize ihtiyaçları yok.”